Χρειαζόμαστε επειγόντως καλύτερη κατανόηση της φύσης και της έκτασης των επιπτώσεων της χρήσης ναρκωτικών στις Μαλδίβες και μόνο μέσω αυτής της κατανόησης θα μπορέσουμε να λάβουμε τις αποφάσεις για τον προσδιορισμό κατάλληλων στρατηγικών για την καταπολέμηση του προβλήματος της χρήσης ναρκωτικών στις Μαλδίβες.

Αν και η χρήση ναρκωτικών θεωρείται το μεγαλύτερο εμπόδιο για την κοινωνική ανάπτυξη στη χώρα και επηρεάζει κάθε επίπεδο της κοινωνίας εδώ και αρκετά χρόνια, ως έθνος δυσκολευόμαστε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά αυτό το ζήτημα. Δεδομένου ότι όλες οι διαδοχικές κυβερνήσεις έχουν δείξει περιορισμένο ενδιαφέρον για το θέμα αυτό, τα συστήματα που εφαρμόζονται για την αντιμετώπισή του έχουν επιδεινωθεί σε σημείο που δεν λειτουργεί.

Η αύξηση της χρήσης ναρκωτικών τροφοδοτήθηκε επίσης από τις κακές προοπτικές απασχόλησης, τον υπερπληθυσμό στα νησιά και την πλήξη μεταξύ των νέων. Η πίεση από ομοτίμους και η κοινωνική αποδοχή παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο στην κλιμάκωση της χρήσης ναρκωτικών, ορισμένοι πολίτες που έχουμε συναντήσει στα ταξίδια μας σε όλη τη χώρα έχουν καταλήξει να πιστεύουν ότι η χρήση ναρκωτικών γίνεται γρήγορα η νούμερο ένα ψυχαγωγική δραστηριότητα των Μαλδίβων.

Τα ναρκωτικά διακινούνται εύκολα στις Μαλδίβες καθώς κατανέμονται σε 1.192 νησιά συγκεντρωμένα σε 20 ατόλες που βρίσκονται κοντά σε διεθνείς θαλάσσιους διαδρόμους. Ιστορικά έγγραφα αποκαλύπτουν ότι οι ταξιδιώτες που επισκέφθηκαν τις Μαλδίβες τον 16ο αιώνα παρατήρησαν το όπιο να χρησιμοποιείται μέσα στα βασιλικά ανάκτορα. Επιπλέον, τον 18ο αιώνα, Ινδοί έμποροι εισήγαγαν κάνναβη στη χώρα και το 1972, με την έλευση του τουρισμού στη χώρα, οι περισσότεροι άνθρωποι άρχισαν να καπνίζουν μαριχουάνα. Η «καστανή ζάχαρη», η ηρωίνη χαμηλής ποιότητας που επικρατεί στη χώρα, εισήχθη μετά τις μαζικές συλλήψεις χρηστών μαριχουάνας στις αρχές της δεκαετίας του '90.

Ο πρώτος νόμος για τα ναρκωτικά των Μαλδίβων, 1977- Νόμος για τα ναρκωτικά και τις ψυχοτρόπους ουσίες, ποινικοποίησε τη χρήση ναρκωτικών, γεμίζοντας τις φυλακές μας πέρα από την ικανότητα και διαταράσσοντας πολλές ζωές στη διαδικασία. Οι νέοι που πιάστηκαν να πειραματίζονται ρίχτηκαν στη φυλακή όπου ο διαχωρισμός ήταν ανύπαρκτος, οι περισσότεροι από αυτούς επέστρεψαν ως σκληροί εγκληματίες ή κατέληξαν να εθιστούν. Ο νέος νόμος για τα ναρκωτικά που ψηφίστηκε το 2011 αποποινικοποίησε τη χρήση ναρκωτικών και ίδρυσε επίσης ένα δικαστήριο ναρκωτικών με σαφή εντολή για ευκολία πρόσβασης στη θεραπεία και την αποκατάσταση. Το δικαστήριο ναρκωτικών λειτουργεί εξαιρετικά καλά, αλλά λόγω της έλλειψης υπηρεσιών υποστήριξης εξακολουθεί να υπάρχει ένα τεράστιο ιστορικό περιπτώσεων και το ποσοστό υποτροπής μετά τη θεραπεία είναι πολύ υψηλό.

Υπάρχει μόνο ένα κέντρο θεραπείας και δύο κέντρα αποτοξίνωσης που είναι ως επί το πλείστον γεμάτα. δεν υπάρχει εθνική στρατηγική ή πολιτική για την πρόληψη. Οι τρέχουσες στατιστικές μας δείχνουν ότι η ηλικία έναρξης χρήσης ναρκωτικών μειώνεται ραγδαία· τα συνθετικά ναρκωτικά κατακλύζουν τις πρωτεύουσες και τα νησιά του Έθνους μας, μέρα με τη μέρα η διακίνηση και η διανομή ναρκωτικών γίνεται όλο και πιο τολμηρή.

Στην πραγματικότητα, ζητήσαμε μια τεκμηριωμένη εθνική πολιτική για τα ναρκωτικά. Πιστεύουμε ότι μια πολιτική θα δώσει στο έθνος μια στρατηγική οδηγία για να συνεργαστεί, μια συντονισμένη και προγραμματισμένη προσπάθεια. Χωρίς πολιτική είμαστε σαν ένα καράβι που χάνεται στη θάλασσα, παρασύρεται χωρίς κανέναν προορισμό. Υπάρχουν τόσες πολλές στρατηγικές και παρεμβάσεις που έχουν δείξει εντυπωσιακά αποτελέσματα σε άλλες χώρες και βασίζονται σε επιστημονικές έρευνες. Βασικά, πρέπει να σταματήσουμε να προσπαθούμε να αντιμετωπίσουμε τη χρήση ναρκωτικών και τον εθισμό χρησιμοποιώντας τις προσωπικές μας ιδεολογίες και, αντ' αυτού, να προσπαθήσουμε να τις αντιμετωπίσουμε μέσω τεκμηριωμένων παρεμβάσεων.