Αφηρημένος

Ο στόχος της μελέτης ήταν να εξετάσει τα αποτελέσματα μιας σύντομης ομάδας παρέμβασης διακοπής καπνίσματος σε σύγκριση με μια ομάδα ελέγχου (με συνήθη φροντίδα) σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 που κάπνιζαν με τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή. Υπήρχαν 557 ασθενείς, τυχαιοποιημένοι είτε στην ομάδα παρέμβασης (n = 283) που έλαβαν σύντομη (20 λεπτών) εξατομικευμένη δια ζώσης συμβουλευτική από εκπαιδευμένους νοσηλευτές και ειδικό φυλλάδιο για τον σακχαρώδη διαβήτη, είτε σε μια ομάδα ελέγχου (n = 274) που έλαβαν την καθιερωμένη φροντίδα. Η παρακολούθηση των ασθενών ήταν σε 1 εβδομάδα, 1 μήνα, 3 μήνες, 6 μήνες και 12 μήνες μέσω τηλεφώνου και αξιολόγηση της κατάστασης καπνίσματος από το 2012 έως το 2014. Οι ασθενείς κάπνιζαν κατά μέσο όρο 14 τσιγάρα την ημέρα για περισσότερα από 37 χρόνια και περισσότερο από το 70% βρίσκονταν στο στάδιο πριν από τη διακοπή της θεραπείας.

Το αρχικό αποτέλεσμα έδειξε ότι τόσο η ομάδα παρέμβασης όσο και η ομάδα ελέγχου είχαν παρόμοια σημειακή αποχή 7 ημερών (9,2% έναντι 13,9%, p = 0,08). Το δευτερεύον αποτέλεσμα έδειξε ότι τα επίπεδα HbA1c με 7,95% [63 mmol/mol] έναντι 8,05% [64 mmol/mol], p = 0,49 στους 12 μήνες, αντίστοιχα. Δεν υπήρξαν στοιχεία για αποτελεσματικότητα στην προώθηση της σύντομης διακοπής του καπνίσματος σε συνδυασμό με το στάδιο ή στη βελτίωση του γλυκαιμικού ελέγχου σε καπνιστές με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, ιδιαίτερα σε εκείνους που βρίσκονται στο στάδιο πριν από την περισυλλογή.