Λούις Ντ Μπράουν, Ρεμπέκα Γουέλς, Αλεξία Α. Γουίλσον, Σάρα Μέγιερ Χιλένσκι

Εισαγωγή: Η παράνομη χρήση ναρκωτικών αυξήθηκε κατά 87% από το 2002 έως το 2011 στο Μεξικό. Για να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος, οργανώθηκαν 19 συνασπισμοί πρόληψης της χρήσης ουσιών σε όλο το Μεξικό. Αυτή η μελέτη αξιολογεί τις αλλαγές στη λειτουργία του συνασπισμού κατά τα πρώτα τέσσερα χρόνια λειτουργίας τους. Η αρχική χρηματοδότηση του συνασπισμού μειώθηκε μετά το δεύτερο έτος και έληξε εντελώς μετά το τρίτο έτος, μαζί με εντατική κατάρτιση και τεχνική βοήθεια. Αυτή η μελέτη παρέχει πληροφορίες για το πώς αναπτύσσεται αρχικά η λειτουργία του συνασπισμού και πώς εξελίσσεται καθώς αποσύρεται η εξωτερική υποστήριξη.

Μέθοδος: Τα μέλη του συνασπισμού ολοκλήρωσαν έρευνες αυτοαξιολόγησης λειτουργίας συνασπισμού σε 6 μήνες (253 μέλη από 19 συνασπισμούς), 18 μήνες (177 μέλη από 19 συνασπισμούς), 3 χρόνια (79 μέλη από 7 συνασπισμούς) και 4 χρόνια (81 μέλη από 7 συνασπισμούς). Τα μέτρα της λειτουργίας του συνασπισμού υπό διερεύνηση οργανώθηκαν σε τρεις κατηγορίες - συμμετοχή των μελών (συμμετοχή σε ρόλους και επένδυση χρόνου), ικανότητα διαδικασίας (συμμετοχικό στυλ ηγεσίας και δεξιότητες συντονιστή) και αποτελέσματα (σχεδιασμός βιωσιμότητας, κοινοτική υποστήριξη και βελτίωση της κοινότητας). Δοκιμάσαμε για αλλαγές στις δομές λειτουργίας του συνασπισμού με την πάροδο του χρόνου χρησιμοποιώντας ζευγαρωμένα t-tests και εκτιμήσαμε τα μεγέθη επίδρασης d του Cohen για τις αλλαγές.

Αποτελέσματα: Η λειτουργία του συνασπισμού βελτιώθηκε σημαντικά καθώς οι συνασπισμοί προχώρησαν από 6 σε 18 μήνες. Συγκεκριμένα, η συμμετοχή σε ρόλους αυξήθηκε από μέσο όρο 1,49 σε 1,73 (Cohen's d = .75). Η επένδυση χρόνου αυξήθηκε από 29,55 σε 45,19 ώρες το μήνα (Cohen's d = .74). Το συμμετοχικό στυλ ηγεσίας και η ικανότητα συντονισμού αυξήθηκαν σημαντικά (Cohen's d = .97 και .80 αντίστοιχα). Οι συνασπισμοί δεν είχαν σημαντικές αλλαγές στη λειτουργία του συνασπισμού από 18 μήνες έως 3 χρόνια, αλλά είχαν αρκετές από το έτος 3 έως το έτος 4. Συγκεκριμένα, η συμμετοχή στο ρόλο και η επένδυση χρόνου μειώθηκαν (Cohen's d = .93 και 1,72 αντίστοιχα), ενώ αυξήθηκαν οι ικανότητες των συντονιστών και η υποστήριξη της κοινότητας (Cohen's d = .89 και .92 αντίστοιχα).

Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι μεταξύ των συνασπισμών πρόληψης της χρήσης ουσιών στο Μεξικό, η λειτουργία του συνασπισμού αρχικά αυξήθηκε κατά τους πρώτους 18 μήνες λειτουργίας τους και στη συνέχεια σταθεροποιήθηκε. Στο τέταρτο έτος λειτουργίας τους, μετά τη λήξη της χρηματοδότησης εκκίνησης και της εντατικής τεχνικής βοήθειας, η συμμετοχή των μελών μειώθηκε, ενώ αυξήθηκαν οι δεξιότητες των συντονιστών και η υποστήριξη της κοινότητας. Συνολικά, αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι οι συνασπισμοί ανέπτυξαν με επιτυχία υψηλά επίπεδα λειτουργίας του συνασπισμού, αλλά άρχισαν να αγωνίζονται με τη συμμετοχή των μελών αφού αντιμετώπισαν μείωση της χρηματοδότησης. Οι μελλοντικές μεγάλης κλίμακας εφαρμογές των συνασπισμών πρόληψης της χρήσης ουσιών μπορεί να θέλουν να εξετάσουν πιο σταδιακές μειώσεις της οικονομικής στήριξης, της κατάρτισης και της τεχνικής βοήθειας.

Αυτή η περίληψη υποβλήθηκε στην Ετήσια Συνάντηση της Εταιρείας Έρευνας πρόληψης 2017 .