Αφηρημένος

Είναι γνωστό εδώ και πολύ καιρό ότι τα άτομα θα συμμετάσχουν σε εθελοντική εισπνοή πτητικών διαλυτών για τις ανταποδοτικές επιπτώσεις τους. Ωστόσο, η έρευνα σχετικά με τη νευροβιολογία αυτών των παραγόντων έχει μείνει πίσω από εκείνη των πιο συχνά καταχρασμένων φαρμάκων όπως ψυχοδιεγερτικά, αλκοόλ και νικοτίνη. Αυτή η ανισορροπία έχει αρχίσει να μεταβάλλεται τα τελευταία χρόνια, καθώς οι σοβαρές επιπτώσεις των καταχρηστικών εισπνοών, ειδικά μεταξύ παιδιών και εφήβων, στη λειτουργία και τη συμπεριφορά του εγκεφάλου έχουν εκτιμηθεί και τεκμηριωθεί επιστημονικά. Σε αυτή την ανασκόπηση, συζητάμε τις φυσικοχημικές και φαρμακολογικές ιδιότητες του τολουόλιο, ένα αντιπροσωπευτικό μέλος μιας μεγάλης κατηγορίας οργανικών διαλυτών που χρησιμοποιούνται συνήθως ως εισπνοές. Ακολουθεί μια σύντομη περίληψη των κλινικών και προκλινικών στοιχείων που δείχνουν ότι το τολουόλιο και οι σχετικοί διαλύτες παράγουν σημαντικές επιπτώσεις στις δομές και τις διαδικασίες του εγκεφάλου που εμπλέκονται στις ανταποδοτικές πτυχές των φαρμάκων. Αυτό επισημαίνεται από πίνακες που συνοψίζουν την επίδραση του τολουόλιο στις συμπεριφορές (π.χ. ανταμοιβή, κινητικά αποτελέσματα, μάθηση κ.λπ.) και τις κυτταρικές πρωτεΐνες (π.χ. κανάλια τάσης και ιόντων με ligand) που συνδέονται στενά με τις ενέργειες των κακών ουσιών. Αυτή η ανασκόπηση όχι μόνο καταδεικνύει τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειωθεί στην κατανόηση της νευροβιολογικής βάσης για την κατάχρηση διαλυτών, αλλά αποκαλύπτει επίσης τις προκλήσεις που παραμένουν στην ανάπτυξη μιας συνεκτικής κατανόησης αυτής της συχνά παραβλέπεται κατηγορία ναρκωτικών ουσιών που παραβλέπονται.