Αφηρημένος

Στοχεύει

Οι αυξημένες προσδοκίες για τη χρήση τεκμηριωμένων μεθόδων στη θεραπεία του εθισμού έχουν πυροδοτήσει μια συζήτηση σχετικά με τη σχετική σημασία των «ειδικών» έναντι των «κοινών» παραγόντων στο αποτέλεσμα της θεραπείας. Αυτή η ανασκόπηση διερευνά την επίδραση αυτών των παραγόντων στο αποτέλεσμα της θεραπείας του εθισμού.

Μεθόδους

Οι συγγραφείς αναθεωρούν και συνδέουν ευρήματα από τέσσερις δεκαετίες έρευνας σχετικά με συγκεκριμένους και γενικούς παράγοντες στην έρευνα για τα αποτελέσματα της θεραπείας του εθισμού.

Ευρήματα

Αν και λίγοι θα υποστήριζαν ότι αυτό που κάνει κανείς στη θεραπεία του εθισμού είναι ασήμαντο, οι μελέτες έκβασης τείνουν να βρίσκουν μικρή έως καθόλου διαφορά όταν συγκεκριμένες μέθοδοι θεραπείας συγκρίνονται μεταξύ τους ή με τη θεραπεία ως συνήθως. Αντίθετα, υπάρχουν συνήθως ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των θεραπευτών στα αποτελέσματα των πελατών και σχεσιακές παράγοντες όπως η ενσυναίσθηση του θεραπευτή και η θεραπευτική συμμαχία μπορεί να είναι σημαντικοί καθοριστικοί παράγοντες για το αποτέλεσμα της θεραπείας του εθισμού.

Συμπεράσματα

Στη θεραπεία του εθισμού, σχεσιακές παράγοντες όπως η ενσυναίσθηση, οι οποίοι συχνά περιγράφονται ως κοινοί, μη συγκεκριμένοι παράγοντες, δεν θα πρέπει να απορρίπτονται ως «κοινοί» επειδή διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των παρόχων και δεν είναι σαφές πόσο συνηθισμένοι είναι στην πραγματικότητα. Ομοίως, δεν θα πρέπει να υποβιβαστούν σε «μη ειδικό» καθεστώς, διότι τέτοιες σημαντικές σχεσιακές επιδράσεις μπορούν να προσδιοριστούν και να ενσωματωθούν στην κλινική έρευνα και κατάρτιση.