Η Χιλή έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά κατά κεφαλήν χρήσης αλκοόλ στην Αμερική. Η πολιτική για τη μείωση της βλάβης που σχετίζεται με το αλκοόλ συχνά αντιμετωπίζει την αντίσταση της βιομηχανίας οινοπνεύματος, των υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής και του κοινού.

Αυτή η ανασκόπηση, που δημοσιεύθηκε στο Journal of Addiction, παρέχει μια ανάλυση των νομοθετικών και προτεινόμενων νόμων των εθνικών πολιτικών για το αλκοόλ στη Χιλή.

Πληροφορίες σχετικά με τους προτεινόμενους και ψηφιστείτες νόμους συγκεντρώθηκαν από την Εθνική Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου της Χιλής, την Αίθουσα Βουλευτών και τις ιστοσελίδες της Γερουσίας, τα ερευνητικά αρχεία και τους ιστότοπους της βάσης δεδομένων χρονοδιακόπησης της πολιτικής του ΠΟΥ για το αλκοόλ και το Παγκόσμιο Σύστημα Πληροφοριών για το Αλκοόλ και την Υγεία (GISAH), το Υπουργείο Υγείας της Χιλής, την Εθνική Υπηρεσία Πρόληψης και Αποκατάστασης των Ναρκωτικών και της Κατανάλωσης Αλκοόλ (SENDA) και τη Χιλιανή Φορολογική Διοίκηση.

Συνολικά, οι ερευνητές εντόπισαν 229 νόμους που θεσπίστηκαν, 138 προτεινόμενους νόμους και 1538 ερευνητικά αρχεία.

Μερικά από τα βασικά ευρήματα περιλαμβάνουν:

• Η ελάχιστη νόμιμη ηλικία για την αγορά αλκοόλ μειώθηκε από 21 σε 18 έτη το 1993. Η πώληση αλκοόλ σε ανηλίκους απαγορεύεται και τιμωρείται με φυλάκιση και πρόστιμο.
• Το 2014, ένας νόμος αύξησε τις ποινές κατά των μεθυσμένων οδηγών που ευθύνονται για σοβαρό τραυματισμό ή θανατηφόρα ατυχήματα.
• Δεν υπήρχαν πολιτικές σχετικά με την ελάχιστη τιμολόγηση των αλκοολούχων ποτών, την απαγόρευση ή τον περιορισμό των προσφορών τιμών, τις πωλήσεις εκπτώσεων ή άλλα είδη πωλήσεων όγκου, ούτε κίνητρα τιμών για τα μη αλκοολούχα ποτά. Δεν υπήρχαν επίσης πολιτικές για τη μείωση ή τη διακοπή των επιδοτήσεων προς τους παραγωγούς οινοπνεύματος.
• Μέχρι τη δεκαετία του 1990, η εστίαση σχετικά με το αλκοόλ ήταν στη θεραπεία της διαταραχής χρήσης αλκοόλ. Αυτό επεκτάθηκε αργότερα για να συμπεριλάβει τους προβληματικούς πότες (από το 1992 έως το 2005) και τους επικίνδυνους πότες το 2005.
• Η Χιλή αναφέρει στον ΠΟΥ στοιχεία σχετικά με την κατά κεφαλήν κατανάλωση αλκοόλ. Ωστόσο, δεν υπάρχει σύστημα τακτικής υποβολής εκθέσεων σχετικά με την κατανάλωση οινοπνεύματος, τη νοσηρότητα και τη βλάβη ή για την παρακολούθηση των επιπτώσεων των παρεμβάσεων πολιτικής.
• Υπήρξαν λίγες αξιολογήσεις επιπτώσεων και όλες επικεντρώθηκαν στις πολιτικές για την οδήγηση υπό την επήρεια οινοπνεύματος.

Οι συγγραφείς καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι, αν και η Χιλή έχει θεσπίσει πολιτικές για το αλκοόλ σε όλους τους τομείς πολιτικής του ΠΟΥ, έχει υπάρξει μικρή αξιολόγηση του αντίκτυπου των νόμων.

Όσον αφορά τη μελλοντική έρευνα, οι ερευνητές προτείνουν:

"Μελλοντικές έρευνες θα μπορούσαν να διερευνήσουν τις πολιτικές δυνάμεις που διαμορφώνουν την πολιτική υγείας στη Χιλή, να αξιολογήσουν την εφαρμογή και τον αντίκτυπο των εθνικών πολιτικών για το αλκοόλ στη χρήση αλκοόλ και τις βλάβες που σχετίζονται με το αλκοόλ και να τεκμηριώνουν τις προσπάθειες σε υποεθνικό επίπεδο"