Φαρμακευτική αγωγή και πανδημία COVID-19 στην Ινδονησία
Από τότε που ανακαλύφθηκε το πρώτο κρούσμα COVID-19 στην Ινδονησία και ανακοινώθηκε επίσημα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας της Ινδονησίας Joko Widodo στις 2 Μαρτίου 2020 και ακολούθησε η δήλωση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) στις 11 Μαρτίου 2020 ότι το ξέσπασμα του COVID-19 είναι πανδημία, τα νέα κρούσματα αυξάνονται μεταξύ περίπου 250 και 350 περιπτώσεων ημερησίως[1] στην Ινδονησία.
Παρόλο που για τα περισσότερα άτομα με φυσιολογικό ανοσοποιητικό σύστημα, η COVID-19 μπορεί να μην έχει σοβαρό αντίκτυπο, καθώς η παγκόσμια περίπτωση θνησιμότητας εξακολουθεί να κυμαίνεται μεταξύ 7% και 8%[2], αλλά για τα άτομα με διαταραχές χρήσης ναρκωτικών, ειδικά εκείνα που κάνουν ενέσιμη χρήση ναρκωτικών, συνήθως έχουν θέσει σε κίνδυνο το ανοσοποιητικό τους σύστημα και μπορεί να αντιμετωπίσουν περισσότερες προκλήσεις.
Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί η συνέχεια της επαρκούς πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη και τις κοινωνικές υπηρεσίες για αυτούς· και να συνεχίσουν να παρέχουν φροντίδα, όπως απαιτείται, όπως περιγράφεται στα διεθνή πρότυπα για τη θεραπεία των διαταραχών από τη χρήση ναρκωτικών (UNODC/ΠΟΥ, 2020), στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους.
Η πρωτοβουλία ξεκίνησε την τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου 2020, όταν ένας εθνικός μέντορας (αξιωματικός) του Γραφείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα (UNODC) για τη θεραπεία και την πρόληψη των ουσιοεξαρτήσεων στην Ινδονησία συγκέντρωσε πληροφορίες σχετικά με τη χαρτογράφηση των κέντρων θεραπείας απεξάρτησης σε διάφορες επαρχίες της Ινδονησίας, ώστε να έχει επικαιροποιημένες πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση της θεραπείας από τα ναρκωτικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Πολλοί επαγγελματίες, ειδικά για όσους εργάζονται σε κέντρα θεραπείας απεξάρτησης με βάση την κοινότητα, αισθάνθηκαν σύγχυση και ανησυχία για τον τρόπο παροχής της υπηρεσίας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, καθώς δεν υπάρχουν τεχνικές οδηγίες για την παροχή θεραπείας απεξάρτησης σε περιβάλλον εσωτερικών / εξωτερικών ασθενών κατά τη διάρκεια πανδημιών όπως το COVID-19. Ορισμένες από αυτές έκλεισαν για τυχόν νέες εισαγωγές, ορισμένες με πρόγραμμα εξωτερικών ασθενών εξακολουθούν να λειτουργούν, αλλά υπήρχε ανάγκη επέκτασης των υπηρεσιών σε απομακρυσμένες ή διαδικτυακές υπηρεσίες και ορισμένες χρειάζονται περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη δραστηριότητα προσέγγισης κατά τη διάρκεια αυτής της κατάστασης.
Επιπλέον, πολλοί διάφοροι εθνικοί και διεθνείς οργανισμοί εξέφρασαν την ίδια ανησυχία και συμφώνησαν να έχουν τακτική εικονική συζήτηση και δημιούργησαν μια τεχνική ομάδα εργασίας (TWG). Οι διάφοροι αυτοί εθνικοί και διεθνείς οργανισμοί, πλην του γραφείου προγράμματος του UNODC στην Ινδονησία, αποτελούνται από εκπροσώπους του Υπουργείου Κοινωνικών Υποθέσεων· το Εθνικό Συμβούλιο Ναρκωτικών· Νοσοκομείο Τοξικομανίας, Υπουργείο Υγείας. το Συμβουλευτικό Πρόγραμμα για τα Ναρκωτικά του Σχεδίου Κολόμπο (CPDAP) στην Ινδονησία, η Ινδονησιακή Ένωση Συμβούλων Απεξάρτησης και άλλοι οργανισμοί που εργάζονται για τη θεραπεία των διαταραχών χρήσης ναρκωτικών.
Υπό τον συντονισμό του Εθνικού Μέντορα του UNODC στην Ινδονησία, οι τακτικές εικονικές συναντήσεις έχουν πραγματοποιηθεί για έξι φορές (μία ή δύο φορές την εβδομάδα) μέχρι στιγμής. Οι εικονικές συναντήσεις αποσκοπούν στην παροχή τακτικών ενημερώσεων και στην ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με τις υπηρεσίες θεραπείας των ουσιοεξαρτήσεων κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. και να συστήσει μια εξ αποστάσεως τεχνική ομάδα εργασίας για την ανάπτυξη μιας πρακτικής κατευθυντήριας γραμμής για τις υπηρεσίες θεραπείας των ουσιοεξαρτήσεων κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Η κατάσταση του COVID-19 δεν αποθαρρύνει το πνεύμα και το πάθος να συνεισφέρουμε περισσότερο στους άλλους, όπως φαίνεται από την καλή συνεργασία και αρμονία μεταξύ αυτών των εθνικών και διεθνών οργανισμών στην Ινδονησία!
[1] https://covid19.go.id/peta-sebaran, πρόσβαση στις 5 Μαΐου 2020 στις 09:00 π.μ. ώρα Τζακάρτα
[2] ό.π.
