Αντικειμενικός:  Αναλύστε τις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες ελαστικότητες της ζήτησης τσιγάρων στο Ελ Σαλβαδόρ ως μέσο για την υποστήριξη συστάσεων σχετικά με τις αυξήσεις φόρων για τη μείωση του επιπολασμού και της κατανάλωσης μέσω αυξήσεων των τιμών.

Μέθοδοι: Η ζήτηση για τσιγάρα στο Ελ Σαλβαδόρ αναλύθηκε χρησιμοποιώντας ένα οικονομετρικό μοντέλο χρονοσειρών με βάση δεδομένων από τη Γενική Διεύθυνση Εσωτερικών Φόρων (DGII) και τη Γενική Διεύθυνση Στατιστικών και Απογραφών (DIGESTYC) του Ελ Σαλβαδόρ. Η περίοδος ανάλυσης ήταν τριμηνιαία: 2000Q1-2012Q4. Οι συνήθεις δοκιμές πραγματοποιήθηκαν για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο η οικονομετρική εκτίμηση να είναι ψευδής. Διαπιστώθηκε ότι οι μεταβλητές πωλήσεις σε όγκο, πραγματικές τιμές πώλησης και πραγματικό κατά κεφαλήν εισόδημα συν-ενσωματώθηκαν της πρώτης τάξης. Αυτό το αποτέλεσμα επιτρέπει τη χρήση ενός μοντέλου διόρθωσης σφαλμάτων με εκτιμήσεις ελαστικότητας βραχυπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.

Αποτελέσματα:  Μόνο οι μακροπρόθεσμες ελαστικότητες βρέθηκαν να είναι στατιστικά σημαντικές με πιθανότητα 5%. Τα αποτελέσματα δείχνουν μακροπρόθεσμη ελαστικότητα τιμών (πέντε τρίμηνα) -0,9287 και εισόδημα 0,9978.

Συμπεράσματα: Το επίπεδο της απόλυτης τιμής της ελαστικότητας των τιμών είναι κάπως υψηλό, αν και είναι εντός των επιπέδων που εκτιμήθηκαν σε άλλες μελέτες σε χώρες με χαμηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα. Μια αύξηση φόρου από ένα βασικό ποσό USD (δολάρια ΗΠΑ) 1,04 ανά πακέτο 20 τσιγάρων σε 1,66 USD σε μια περίοδο τριών ετών θα μείωνε τη ζήτηση κατά 20% έως 31% και θα αύξανε τα φορολογικά έσοδα κατά 9% έως 22%.