Αφηρημένος

Φόντο

Οι εξασθενημένες γνωστικές λειτουργίες, ιδιαίτερα η εκτελεστική λειτουργία, προβλέπουν κακή επιτυχία της θεραπείας σε άτομα με διαταραχές χρήσης ουσιών. Η τρέχουσα μελέτη διερεύνησε την επίδραση της λήψης συμπληρωματικής γνωστικής αποκατάστασης και μέτρων βασικής εκτελεστικής λειτουργίας (EF) στην ανταπόκριση της θεραπείας μεταξύ των ατόμων με διαταραχή χρήσης οπιοειδών (OUD).

Μέθοδος

Το δείγμα ανάλυσης αποτελούνταν από 113 συμμετέχοντες με OUD οι οποίοι απολύθηκαν από υποχρεωτική δικαστική θεραπεία συντήρησης μεθαδόνης (MMT) και ακολούθησαν για 3 μήνες. Χρησιμοποιήσαμε το αναδρομικό ψηφίο /Ακουστική λεκτική μάθηση, Stroop, και Trail κάνοντας δοκιμές για να αξιολογήσουμε τα τρία μέτρα του EF, συμπεριλαμβανομένης της μνήμης εργασίας, της αναστολής και της μετατόπισης, αντίστοιχα. Η ανταπόκριση στη θεραπεία τέθηκε σε λειτουργία ως (1) κατακράτηση θεραπείας και (2) ο αριθμός των θετικών εξετάσεων ούρων για μορφίνη κατά τη διάρκεια περιόδων παρακολούθησης 3 μηνών. Η μελέτη χρησιμοποίησε το αναλογικό μοντέλο κινδύνων του Cox και το γραμμικό μικτό μοντέλο για να εντοπίσει προγνωστικούς παράγοντες.

Αποτελέσματα

Χαμηλότερες βαθμολογίες παρεμβολής Stroop προέβλεψαν αυξημένη διάρκεια παραμονής στη θεραπεία (χ2 = 33, 15, P < 0, 001). Το γραμμικό μικτό μοντέλο έδειξε ότι οι βαθμολογίες στις εξετάσεις ακουστικής προφορικής μάθησης και στην ομαδική παρέμβαση προέβλεψαν τον αριθμό των θετικών εξετάσεων ούρων κατά τη διάρκεια μιας παρακολούθησης 3 μηνών.

Συμπέρασμα

Η μνήμη εργασίας και ο ανασταλτικός έλεγχος, καθώς και η λήψη γνωστικής αποκατάστασης, θα μπορούσαν ενδεχομένως να θεωρηθούν ως προγνωστικοί παράγοντες ανταπόκρισης στη θεραπεία για ασθενείς με OUD που εισήχθην πρόσφατα με OUD. Η αξιολόγηση του EF πριν από την έναρξη της θεραπείας μπορεί να ενημερώσει τους παρόχους θεραπείας σχετικά με τα γνωστικά ελλείμματα του ασθενούς που μπορεί να επηρεάσουν τις θεραπευτικές παρεμβάσεις.