NIDA International SPR Poster Session: Από τη θεωρία στη δράση: Λειτουργώντας το μοντέλο κοινωνικής ανάπτυξης στις κοινότητες της Χιλής
Αυτή η περίληψη παρουσιάστηκε στο 2018 Society for Prevention Research Annual Meeting που πραγματοποιήθηκε στις 29 Μαΐου - 1 Ιουνίου 2018 στην Ουάσιγκτον, DC, ΗΠΑ.
Ίδρυμα Camila Astrain San Carlos de Maipo
Maria Luisa Correa Fundacion San Carlos de Maipo; Nicole Eisenberg Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον; Ίδρυμα Marcelo Sánchez San Carlos de Maipo· Mikele Otegui Fundación San Carlos de Maipo; Lorena Nejaz Fundación San Carlos de Maipo
Εισαγωγή: Το Communities that Care (CTC) είναι ένα σύστημα βασισμένο σε αποδεικτικά στοιχεία για την πρόληψη προβλημάτων υγείας και συμπεριφοράς των νέων, όπως η χρήση ουσιών και η παραβατικότητα. Βασίζεται σε μια προσέγγιση δημόσιας υγείας, με στόχο τη μείωση του κινδύνου των νέων και την προώθηση προστατευτικών παραγόντων, και στο Μοντέλο Κοινωνικής Ανάπτυξης (SDM, Hawkins and Catalano, 1996), μια θεωρία που εξηγεί την ανάπτυξη προκοινωνικής και αντικοινωνικής συμπεριφοράς. Σύμφωνα με το SDM, μπορούμε να προωθήσουμε τη θετική ανάπτυξη των νέων με τη μοντελοποίηση υγιών πεποιθήσεων και σαφών προτύπων συμπεριφοράς, παρέχοντας ευκαιρίες στα παιδιά να συμμετάσχουν σε θετική κοινωνική συμπεριφορά, διδάσκοντάς τους δεξιότητες για να είναι αποτελεσματικά και παρέχοντας αναγνώριση για τις προσπάθειες και τα επιτεύγματά τους, γεγονός που προάγει το δέσιμο. Οι αυξανόμενοι προστατευτικοί παράγοντες μπορούν να προστατεύσουν τα παιδιά από τον κίνδυνο, συμβάλλοντας έτσι στην πρόληψη των προβλημάτων των νέων. Το σύστημα CTC δοκιμάστηκε στις ΗΠΑ και έχει προσαρμοστεί για χρήση στη Χιλή, όπου έχει συμπεριλάβει προσπάθειες για τη λειτουργία του SDM με την ενσωμάτωσή του σε υπάρχοντα τοπικά προγράμματα για παιδιά.
Μέθοδος: Σε αυτή την πιλοτική μελέτη, το SDM ενσωματώθηκε σε ένα πρόγραμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης ("Saliendo Aprendo", SA) για μαθητές βαθμού 5 και 6 σε τρία δημόσια σχολεία. Το SA παραδόθηκε από 2 εκπαιδευμένους διευκολυντές σε ολόκληρες αίθουσες διδασκαλίας (κατά μέσο όρο 24 μαθητές ανά τάξη). Η SA αποτελούνταν από 12 συνεδρίες κατά τη διάρκεια των κανονικών σχολικών ωρών, συμπεριλαμβανομένων 9 ωριαίων συνεδριών στην τάξη και 3 εκδρομών μισής ημέρας. Εκτός από την εκπαίδευσή τους στην περιβαλλοντική επιστήμη, οι διευκολυντές παρακολούθησαν μια ολοήμερη εκπαίδευση SDM. Κατά τη διάρκεια της εφαρμογής της SA, οι διευκολυντές ολοκλήρωσαν διάφορα εργαλεία αξιολόγησης για να παρακολουθήσουν τη χρήση των ευκαιριών και την αναγνώριση, καθώς και την ανάπτυξη δεξιοτήτων των μαθητών τους και το σεβασμό για τα πρότυπα συμπεριφοράς στην τάξη.
Αποτελέσματα: Ένα τεστ γνώσεων περιεχομένου που παραδόθηκε στο τέλος της εκπαίδευσης SDM έδειξε ότι και οι δύο διευκολυντές επέδειξαν καλή κατανόηση του SDM (μέση βαθμολογία = 93%). Οι διευκολυντές ανέφεραν ότι στις περισσότερες συνεδρίες προσέφεραν στους μαθητές πολλαπλές ευκαιρίες να συμμετάσχουν σε θετικές συμπεριφορές (94%) και τους αντάμειψαν για τις προσπάθειες και τα επιτεύγματά τους (84%). Οι αξιολογήσεις των διευκολυντών για τη συμπεριφορά των μαθητών (που ολοκληρώθηκαν στο τέλος κάθε συνεδρίας) έδειξαν ότι η πλειοψηφία των μαθητών ανέπτυξε τις αναμενόμενες δεξιότητες σε περισσότερες από τις μισές συνεδρίες (59%) και επέδειξε σεβασμό στα πρότυπα συμπεριφοράς (στο 54% των συνεδριών).
Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα αυτής της πιλοτικής μελέτης είναι ελπιδοφόρα: οι μαθητές φαίνεται να λαμβάνουν ευκαιρίες και αναγνώριση για κοινωνική συμμετοχή και ως επί το πλείστον αναπτύσσουν δεξιότητες και σέβονται τα πρότυπα θετικής συμπεριφοράς κατά τη διάρκεια των δραστηριοτήτων του προγράμματος. Το πιλοτικό πρόγραμμα δείχνει πώς βασικά στοιχεία του SDM μπορούν να λειτουργήσουν και να ενσωματωθούν σε υπάρχοντα συστήματα που εξυπηρετούν ήδη παιδιά, βελτιστοποιώντας έτσι την εφαρμογή προληπτικών στρατηγικών εντός των σχολείων. Οι μελλοντικές προκλήσεις περιλαμβάνουν την επιβεβαίωση των μέτρων αυτοαναφοράς των διαμεσολαβητών με εξωτερικές παρατηρήσεις και την ανάπτυξη μιας πιο αυστηρής στρατηγικής αξιολόγησης για να ελεγχθεί εάν η λειτουργία του SDM μέσω του προγράμματος SA μπορεί να επηρεάσει τα αποτελέσματα των μαθητών και τα επίπεδα κινδύνου και προστασίας τους.
