Αφηρημένος

Εισαγωγή

Οι εξηγήσεις του εθισμού που βασίζονται στον εγκέφαλο έχουν γίνει ένα εξέχον επεξηγηματικό μοντέλο τις τελευταίες δεκαετίες. Αν και έχουν δημοσιευτεί αντίθετες απόψεις, δεν υπάρχει μεγάλης κλίμακας μελέτη των απόψεων των ερευνητών, σε αντίθεση με το προσωπικό θεραπείας, το κοινό και τα επηρεαζόμενα άτομα. Ως εκ τούτου, αυτή η μελέτη είχε ως στόχο να εξετάσει τις προοπτικές των διεθνών ερευνητών απεξάρτησης σχετικά με:

i) εξηγήσεις του εθισμού με βάση τον εγκέφαλο·

ii) την αντιληπτή κυριαρχία της έννοιας στην επιστήμη, την κοινωνία, τη θεραπεία και μεταξύ των θιγόμενων· και

— τη γενική αντίληψη των ερευνητών για τον εθισμό όσον αφορά τις γνώσεις και τα αίτια.

Συγκεντρώθηκε δείγμα 1440 διεθνών ερευνητών εθισμού.

Αποτελέσματα

Συμμετείχαν εκατόν ενενήντα ερευνητές (ανταπόκριση 13,19%).

Την ταξινόμηση των διαταραχών χρήσης ουσιών ως ασθενειών/διαταραχών του εγκεφάλου συμμερίστηκε περίπου το 60% των ερωτηθέντων. Περίπου το 80% το θεωρούσε την κυρίαρχη άποψη στην επιστήμη, αλλά λιγότερο στη θεραπεία, την κοινωνία και τα προσβεβλημένα άτομα. Περίπου το 75% το θεώρησε υπεραπλούστευση, αλλά το θεώρησε χρήσιμο για την κατανόηση των διαταραχών χρήσης ουσιών. Συνολικά, διάφοροι βιολογικοί, ψυχολογικοί και κοινωνικοί παράγοντες θεωρήθηκαν αιτιώδεις.

Τα σχόλια έδειξαν ότι μια υπερβολικά απλοϊκή φύση των εγκεφαλικών εξηγήσεων του εθισμού θεωρήθηκε ιδιαίτερα προβληματική.

Συζήτηση και Συμπεράσματα

Η απόρριψη μιας απλοϊκής άποψης του εθισμού υπέρ μιας πολυαιτιακής έννοιας στην οποία ο εγκέφαλος παίζει ρόλο φαίνεται να είναι η πλειοψηφική άποψη των συμμετεχόντων ερευνητών. Ως εκ τούτου, ο προσανατολισμός της μελλοντικής έρευνας, θεραπείας και υποστήριξης για άτομα με εθισμό πρέπει να επανεξεταστεί αναλόγως.