Αυτή η κατευθυντήρια γραμμή αντιπροσωπεύει ένα σημαντικό βήμα προς τη βελτίωση της θεραπείας και της διαχείρισης των ασθενών με διαταραχές χρήσης ουσιών (SUD) στο Τμήμα Υποθέσεων Βετεράνων (VA) και στο Υπουργείο Άμυνας (DoD). Όπως και με άλλες κατευθυντήριες γραμμές κλινικής πρακτικής (CCP), ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένων των κενών αποδεικτικών στοιχείων, η ανάγκη ανάπτυξης αποτελεσματικών στρατηγικών για την εφαρμογή κατευθυντήριων γραμμών και η αξιολόγηση της επίδρασης της τήρησης των κατευθυντήριων γραμμών στα κλινικά αποτελέσματα. Αυτή η κατευθυντήρια γραμμή προορίζεται για επαγγελματίες υγείας VA και DoD, συμπεριλαμβανομένων των ιατρών, των νοσηλευτών, των βοηθών ιατρών, των ψυχολόγων, των κοινωνικών λειτουργών, των νοσοκόμων, των φαρμακοποιών, των ιερέων, των συμβούλων εθισμού και άλλων που εμπλέκονται στη φροντίδα των μελών της υπηρεσίας ή των βετεράνων που έχουν ύποπτο ή διαγνωσμένο SUD.

Όπως αναλύεται στην ειδική δήλωση στη σελίδα 1, αυτό το CPG δεν προορίζεται να χρησιμεύσει ως πρότυπο φροντίδας. Τα πρότυπα φροντίδας καθορίζονται με βάση όλα τα κλινικά δεδομένα που είναι διαθέσιμα για έναν μεμονωμένο ασθενή και υπόκεινται σε αλλαγές καθώς οι επιστημονικές γνώσεις και η τεχνολογία εξελίσσονται και τα πρότυπα εξελίσσονται. Το παρόν CPG βασίζεται σε πληροφορίες που είναι διαθέσιμες έως τον Ιανουάριο του 2015 και προορίζεται να παρέχει έναν γενικό οδηγό για τις βέλτιστες πρακτικές. Η κατευθυντήρια γραμμή μπορεί να βοηθήσει τους παρόχους φροντίδας, αλλά η χρήση ενός CPG πρέπει πάντα να θεωρείται ως σύσταση, στο πλαίσιο της κλινικής κρίσης του παρόχου και των αξιών και προτιμήσεων του ασθενούς, για τη φροντίδα ενός μεμονωμένου ασθενούς.

Το Τμήμα Υποθέσεων Βετεράνων και οι οδηγίες του Υπουργείου Άμυνας βασίζονται στις καλύτερες διαθέσιμες πληροφορίες κατά τη στιγμή της δημοσίευσης. Έχουν σχεδιαστεί για να παρέχουν πληροφορίες και να βοηθούν στη λήψη αποφάσεων. Δεν προορίζονται να καθορίσουν ένα πρότυπο φροντίδας και δεν θα πρέπει να ερμηνεύονται ως ένα. Ούτε θα πρέπει να ερμηνεύονται υπό την προχείριση αποκλειστικής πορείας της διοίκησης.

Η παρούσα κατευθυντήρια γραμμή κλινικής πρακτικής βασίζεται σε συστηματική ανασκόπηση τόσο των κλινικών όσο και των επιδημιολογικών στοιχείων. Αναπτύχθηκε από μια ομάδα διεπιστημονικών εμπειρογνωμόνων, παρέχει μια σαφή εξήγηση των λογικών σχέσεων μεταξύ των διαφόρων επιλογών φροντίδας και των αποτελεσμάτων για την υγεία, ενώ αξιολογεί τόσο την ποιότητα των αποδεικτικών στοιχείων όσο και τη δύναμη της σύστασης.

Οι παραλλαγές στην πράξη θα συμβούν αναπόφευκτα και κατάλληλα όταν οι κλινικοί γιατροί λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες μεμονωμένων ασθενών, τους διαθέσιμους πόρους και τους περιορισμούς που είναι μοναδικοί για ένα ίδρυμα ή ένα είδος πρακτικής. Κάθε επαγγελματίας υγείας που κάνει χρήση αυτών των κατευθυντήριων γραμμών είναι υπεύθυνος για την αξιολόγηση της καταλληλότητας της εφαρμογής τους στον καθορισμό οποιασδήποτε συγκεκριμένης κλινικής κατάστασης.

Οι παρούσες κατευθυντήριες γραμμές δεν προορίζονται να αντιπροσωπεύουν την πολιτική TRICARE. Επιπλέον, η συμπερίληψη συστάσεων για ειδικές δοκιμές ή/και θεραπευτικές παρεμβάσεις στις παρούσες κατευθυντήριες γραμμές δεν εγγυάται την κάλυψη της φροντίδας του μη στρατιωτικού τομέα. Πρόσθετες πληροφορίες σχετικά με τις τρέχουσες παροχές TRICARE μπορείτε να βρείτε στο www.tricare.mil ή επικοινωνώντας με τον περιφερειακό ανάδοχο υποστήριξης διαχειριζόμενης φροντίδας TRICARE.

Έκδοση 3.0 – 2015