Αφηρημένος

Φόντο

Η «μεταρρύθμιση του narcomenudeo» του Μεξικού το 2009 αποποινικοποίησε μικρές ποσότητες ναρκωτικών, μετατοπίζοντας μέρος της επιβολής του νόμου περί ναρκωτικών στις πολιτείες και επιβάλλοντας την εκτροπή της θεραπείας από τα ναρκωτικά αντί της φυλάκισης. Τα δεδομένα από την Τιχουάνα υποδηλώνουν περιορισμένη εφαρμογή αυτής της πολιτικής προσανατολισμένης στη μείωση της βλάβης. Μελετήσαμε κατά πόσον ένα πρόγραμμα αστυνομικής εκπαίδευσης (PEP) βελτίωσε τις γνώσεις των αξιωματικών σχετικά με την πολιτική για τα ναρκωτικά και τις σύριγγες και στόχευε στον εντοπισμό των χαρακτηριστικών των συμμετεχόντων που σχετίζονται με τη βελτίωση των γνώσεων σχετικά με την πολιτική για τα ναρκωτικά.

Μεθόδους

Οι έρευνες πριν και μετά την εκπαίδευση ήταν αυτοδιαχειριζόμενες από δημοτικούς αστυνομικούς για τη μέτρηση των νομικών γνώσεων. Ο αντίκτυπος της προπόνησης αξιολογήθηκε μέσω αντιστοιχισμένων ζευγαρωμένων ονομαστικών δεδομένων χρησιμοποιώντας τις δοκιμές του McNemar. Χρησιμοποιήθηκε πολυμεταβλητή λογιστική παλινδρόμηση για τον εντοπισμό προγνωστικών παραγόντων βελτιωμένων νομικών γνώσεων, όπως μετρήθηκε από την ικανότητα των αξιωματικών να προσδιορίζουν εννοιολογικές νομικές διατάξεις που σχετίζονται με την κατοχή συρίγγων και τα κατώτατα όρια των ναρκωτικών που καλύπτονται από τη μεταρρύθμιση.

Αποτελέσματα

Από τους 1750 ερωτηθέντες που συνέκριναν πριν και μετά την εκπαίδευση, οι αξιωματικοί ανέφεραν σημαντική βελτίωση (p < 0,001) στην τεχνική κατανόηση της κατοχής συρίγγων (56 έως 91%) και των ποσοτήτων ναρκωτικών που αποποινικοποιήθηκαν, συμπεριλαμβανομένης της μαριχουάνας (9 έως 52%), της ηρωίνης (8 έως 71%) και της μεθαμφεταμίνης (7 έως 70%). Η εκπαίδευση συνδέθηκε με ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία στη βελτίωση των εννοιολογικών νομικών γνώσεων για την κατοχή συρίγγων (67 έως 96%) (p < 0,001), τη μαριχουάνα (16 έως 91%), την ηρωίνη (11 έως 91%) και τη μεθαμφεταμίνη (11 έως 89%). Στη μοντελοποίηση πολλαπλών μεταβλητών, τα άτομα με τουλάχιστον δευτεροβάθμια εκπαίδευση ήταν πιο πιθανό να παρουσιάσουν βελτίωση των εννοιολογικών νομικών γνώσεων σχετικά με την κατοχή συρίγγων (προσαρμοσμένη αναλογία πιθανοτήτων [aOR] 2,6, 95% CI 1,4–3,2) και την αποποινικοποίηση για την ηρωίνη (aOR 2,7, 95% CI 1,3–4,3), τη μεθαμφεταμίνη (aOR 2,2, 95% CI 1,4–3,2) και τη μαριχουάνα (aOR 2,5, 95% CI 1,6–4).

Συμπεράσματα

Η μεταρρύθμιση της πολιτικής για τα ναρκωτικά είναι συχνά απαραίτητη, αλλά όχι επαρκής για την επίτευξη των στόχων δημόσιας υγείας λόγω των κενών στη μετάφραση των επίσημων νόμων στην πρακτική αστυνόμευσης. Για να καλυφθούν αυτά τα κενά, οι πρωτοβουλίες PEP που συνδυάζουν τις πληροφορίες για την επαγγελματική ασφάλεια με το σχετικό νομικό περιεχόμενο είναι σαφώς ελπιδοφόρες. Τα ευρήματά μας υπογραμμίζουν τις πρόσθετες προσπάθειες που απαιτούνται για την αύξηση των τεχνικών γνώσεων σχετικά με τη νομοθεσία μεταξύ του προσωπικού που είναι επιφορτισμένο με την επιβολή της. Ο επαγγελματισμός της αστυνομίας, συμπεριλαμβανομένων των ελάχιστων εκπαιδευτικών προτύπων, φαίνεται κρίσιμος για την ευθυγράμμιση της αστυνόμευσης με τους στόχους μείωσης της βλάβης.