Реферат

Осы зерттеу уытқұмарлық бұзылыстары бар науқастардың психикалық әл-ауқаты бар өзін-өзі бағалау мен болжалды әлеуметтік қолдаудың (отбасының, достарының және елеулі басқалардың) болжамды бірлестігін бағалауға бағытталған. Қазіргі зерттеудің үлгісі 200 қатысушыдан құралған. Барлық үлгінің жас диапазоны 19-45 жас аралығында болды (M =29,90, SD = 6,323). Іріктеме қарачи, Синдхтың әр түрлі аудандарында орналасқан әр түрлі субстанцияларды емдеу және оңалту ауруханаларынан/орталықтарынан алынды. Осы зерттеуде қолданылатын шаралар: Жеке ақпарат формасы, көп өлшемді қабылданған әлеуметтік қолдау шкаласы (Зимет және т.б., 1988), Розенберг өзін-өзі бағалау шкаласы (Розенберг, 1965,) және Уорвик-Эдинбург психикалық әл-ауқат шкаласы (Tennant et al., 2007). Сызықтық регрессияның нәтижелері көрсеткендей, өзін-өзі бағалау психикалық әл-ауқаттың 34%-дық дисперсиясын ықпал етті, ал қабылданған әлеуметтік қолдау психикалық әл-ауқаттың 43,4%-дық дисперсиясын ықпал етті. Бұл нәтижелер өзін-өзі бағалау және болжалды әлеуметтік қолдау уытқұмарлық бұзылыстары бар науқастардың психикалық әл-ауқатында елеулі рөл атқаратынын көрсетеді. Одан әрі зерттеулердің салдары мен болашақ маңызы айтылады.