اختلالات روانی، عصبی و مصرف مواد بسیار شایع است و نشان دهنده بار بزرگی از بیماری و ناتوانی در سراسر جهان است. شکاف گسترده ای بین ظرفیت سیستم های بهداشتی و منابع موجود، بین آنچه که به فوریت مورد نیاز است و آنچه در دسترس است برای کاهش بار باقی مانده است. حدود 1 نفر از هر 10 نفر از یک اختلال سلامت روانی رنج می برند، اما تنها 1 درصد از پرسنل بهداشتی در سطح جهان ارائه خدمات مراقبت های بهداشتی روانی است. اختلالات MNS به طور قابل ملاحظه ای با توانایی کودکان برای یادگیری و توانایی بزرگسالان برای عملکرد درست در خانواده، در محل کار، و در جامعه در کل دخالت می کند. با درک ضرورت ارائه خدمات به افراد مبتلا به اختلالات MNS و مراقبان آنها، و کاهش شکاف بین منابع موجود و نیاز زیادی به چنین خدماتی، وزارت بهداشت روانی سازمان بهداشت جهانی و سوء مصرف مواد در سال 2008 برنامه جهانی اقدام برای غلبه بر شکاف های سلامت روانی (mhGAP، برای نام دیگر آن به زبان انگلیسی). اهداف اصلی این سازمان تقویت تعهد دولت ها، سازمان های بین المللی و دیگر ذینفعان برای افزایش تخصیص منابع مالی و انسانی برای مراقبت از اختلالات MNS و دستیابی به پوشش بسیار بیشتر با مداخلات کلیدی در کشورهای کم درآمد و متوسط است. با این اهداف، mhGAP راهنمایی و ابزار مبتنی بر شواهد را به منظور پیشبرد اهداف برنامه جامع اقدام سلامت روان 2013-2020 ارائه می دهد.

در سال 2010، این راهنمای مداخله mhGAP برای اختلالات روانی، عصبی و مصرف مواد در سطح مراقبت های بهداشتی غیر تخصصی برای کمک به اجرای mhGAP توسعه داده شد. این یک ابزار فنی ساده بر اساس دستورالعمل های mhGAP است، که نمونه هایی از مدیریت یکپارچه اختلالات اولویت دار MNS را ارائه می دهد که از روش هایی برای تصمیم گیری بالینی استفاده می کند. یک ایده گسترده، البته اشتباه، وجود دارد که تمام مداخلات سلامت روان پیچیده است و تنها می تواند توسط پرسنل بسیار تخصصی انجام شود. در سال های اخیر، تحقیقات امکان ارائه مداخلات دارویی و روانی اجتماعی را در سطح مراقبت های غیر متخصص نشان داده است. از زمان انتشار آن در سال 2010، GI-mhGAP به طور گسترده ای توسط انواع ذینفعان، مانند وزارتخانه های بهداشت، موسسه های دانشگاهی، سازمان های غیر دولتی و دیگر بنیادهای بشردوستانه، و همچنین محققان، برای مقیاس کردن خدمات بهداشت روانی استفاده می شود.

نسخه 1.0 GI-mhGAP در بیش از 90 کشور در تمام مناطق سازمان بهداشت جهانی استفاده می شود و مواد mhGAP به بیش از 20 زبان ترجمه شده است، از جمله شش زبان رسمی سازمان ملل متحد. پنج سال پس از انتشار اولیه راهنما، دستورالعمل های mhGAP بر اساس ادبیات در حال ظهور به روز شد و نسخه تجدید نظر شده دستورالعمل mhGAP در سال 2015 منتشر شد. ما در حال حاضر خوشحال به ارائه نسخه 2.0 از دستگاه جی ای - mhGAP ، که نه تنها شامل این به روز رسانی بلکه بازخورد گسترده دریافت شده از تجارب میدانی ، که به منظور بهبود وضوح و مفید بودن راهنمای گنجانیده شده است. ما امیدواریم که این راهنما همچنان به عنوان یک ابزار فنی کلیدی برای کمک به افراد مبتلا به اختلالات MNS در سراسر جهان و ما را به هدف پوشش جهانی سلامت نزدیک تر است.