هدف: مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین الگوهای مصرف مواد و انواع جرایم در زندانیان مبتلا به مشکلات مصرف مواد و به طور خاص اینکه آیا الگوهای مصرف مواد در مجرمان خشونت آمیز متفاوت است یا نه، انجام شد.

روش بررسی: داده های مصاحبه با زندانیان مبتلا به مشکلات مصرف مواد (4202 نفر، متوسط سن 33.5 سال، انحراف معیار 9.8)، بر خلاف داده های ثبت نام کیفری در مورد انواع اصلی جرایم در حکم اجرا شد.

يافته ها: در تحليل های دوتایی، در مقايسه با افراد مبتلا به جرم های تبرئه کننده و مواد مخدر، مجرمان خشن کمتر از افراد مبتلا به مواد مخدر و بی خانمانی، اما در مقايسه با موکلان محکوم به جرایم مواد مخدر، از نظر مصرف پرخوری، و میزان مصرف آرام بخش بيشتر بود. مشتریانی که جرم خشونت آمیز دارند، در مقایسه با سایر جرایم، در مقایسه با سایر جرایم، کمتر از مصرف مواد مخدر استفاده می کردند. در عقب رفت لوژستیکی، نوشیدن پرخوری و آرام بخش ها با جرایم خشونت آمیز (در مقابل جرایم غیر خشونت آمیز) ارتباط مثبت داشت، در حالی که هروئین، آمفتامین، کوکائین و تزریق مواد مخدر با جرایم خشونت آمیز ارتباط منفی داشتند. در میان مجرمان خشونت آمیز تنها، آرام بخش ها تمایل داشتند که با خشونت مرگبار همراه باشند (06.0= p)، در حالی که آمفتامین، بی خانمانی، سن و ( در حاشیه قابل توجه، 0.05= p) هروئین با خشونت های مرگبار، در مقابل خشونت های غیر کشنده، ارتباط منفی داشتند.

نتیجه گیری:  درمان و ارزیابی خطر در مجرمان خشونت آمیز با مصرف مواد ممکن است نیاز به رسیدگی به مواد مخدر و الکل به طور خاص. محدودیت های مطالعه به دلیل داده های خود گزارش شده و مقطعی و به دلیل اکثریت زیادی از نمونه زندان مورد مطالعه در اینجا مردان هستند.