آبستره

مقدمه و اهداف:       انتقال از متادن به بوپرنورفین برای بسیاری از بیماران وابسته به مواد مخدر مشکل ساز است، با شواهد مستند محدود یا راهنمایی بالینی عملی، به ویژه برای طیف وسیعی از متادوندوزها که به طور معمول برای اکثر بیماران تجویز می شود (>50 میلی گرم). این مطالعه با هدف پیاده     سازی و ارزیابی دستورالعمل های ملی اخیر استرالیا برای انتقال بیماران از متادرون به بوبرنرفین انجام شده است.

طراحی و روش ها: یک مطالعه چند جانبه هم گروه آینده نگر. شرکت کنندگان بیمارانی   بودند که از متادیون به بوفرنورفین نالوکسون در 1 از 4 مرکز اعتیاد متخصص در استرالیا و نیوزیلند منتقل شدند. پزشکان در دستورالعمل ها آموزش دیده بودند، و پرونده های پزشکی برای بررسی روند ( به عنوان سابق، تنظیم انتقال، تجویز، و پایبندی به دستورالعمل) و ایمنی (برداشت بارش) اقدامات مورد بررسی قرار گرفت. شرکت کنندگان مصاحبه های پژوهشی را قبل و بعد از انتقال انجام داده و تغییرات مصرف مواد، نتایج بهداشتی و عوارض جانبی را ارزیابی کردند.

يافته ها: در مجموع 33 شرکت کننده تحت انتقال، 9  نفر از مصرف کم ماتادن (<30 میلی گرم)، 9 نفر از مصرف متوسط (30 تا 50 میلی گرم) و 15 نفر از میزان زیاد (>50 میلی گرم) قرار داشتند. اکثر نقل و انتقالات با کیفیت بالا در تنظیمات بستری رخ داده است. پیروی از دستورالعمل معقول وجود دارد, و هیچ عوارض شناسایی شده در انتقال با مصرف کم و متوسط. سه انتقال با دز بالا (20 درصد) ترک ممدوح را تجربه کردند و 33/7 شرکت کننده (21 درصد)  در عرض 1 هفته پس از تلاش برای انتقال به ماتا دون بازگشتند.

بحث و نتیجه گیری:   انتقال در تنظیمات سرپایی برای کسانی که انتقال از متادوندوز زیر 50 میلی گرم امکان پذیر است; با این حال، تنظیمات بستری و نظارت متخصص برای انتقال با مقدار بالاتر توصیه می شود. دستورالعمل های بالینی استرالیا امن  و امکان پذیر به نظر می رسد,  اگر چه تحقیقات بیشتر مورد نیاز است برای بهینه سازی روش های انتقال با کیفیت بالا.