آبستره

اهداف: مقایسه و بررسی اینکه آیا بیماران مبتلا به سرطان ریه در سه کشور، با میزان بقای متفاوت، در مورد سیگار کشیدن و رابطه آن با کمک طلبی صحبت می کنند یا نه.

طراحی: مقایسه بین کشوری با تحلیل مصاحبه های روایتی.

تنظیم: شرکت کنندگان در سوئد، دنمارک و انگلستان در طول سال های 2015-2016 مصاحبه شدند. مصاحبه ها با استفاده از رویکرد روایتی در خانه شرکت کنندگان توسط محققان با تجربه و آموزش دیده انجام شد.

شرکت کنندگان: 72 مرد و زن مبتلا به سرطان ریه در عرض 6 ماه پس از تشخیص آنها مصاحبه شد.

نتایج: شرکت کنندگان انگلیسی، صرف نظر از وضعیت سیگار کشیدن خود، به طور معمول موضوع سیگار کشیدن را در اوایل مصاحبه های خود مطرح کردند. سیگار کشیدن در رابطه با بررسی علائم و تعامل با دیگران، از جمله متخصصان بهداشت ذکر شد. شرکت کنندگان در هر سه کشور علائم خود را در رابطه با وضعیت سیگار کشیدن خود را تفسیر, اما در سوئد (بر خلاف انگلستان) هیچ پیشنهادی وجود دارد که این آنها را از به دنبال مراقبت باز می دارد. شرکت کنندگان انگلیسی، اما نه سویدنی یا دانمارکی، بی تمایلی به مشورت با متخصصان بهداشت و درمان با علائم خود را در حالی که آنها هنوز سیگار کشیدن، برخی از مدت کوتاهی قبل از مشاوره داد. برخی از بیماران انگلیسی استراتژی های دفاعی برای به چالش کشیدن ننگ و یا پیش از خالی کردن فرضیات افراد دیگر در مورد مقصر بودن خود را برای این بیماری توصیف کرد. یک چهارم دانمارکی ها و 40 درصد از شرکت کنندگان سویدنی در هیچ نقطه ای از مصاحبه خود موضوع سیگار کشیدن را مطرح نکردند.

نتیجه گیری: ارتباط ایجادی بین سیگار کشیدن و سرطان ریه در هر سه کشور شناخته شده است، با این حال این تحلیل مقایسه ای نشان می دهد که ارتباط بین احساس مسئولیت، ننگ و عدم تمایل به مشورت اجتناب ناپذیر نیست. این یافته ها کمک به روشن که چرا بیماران انگلیسی مبتلا به سرطان ریه تمایل دارند که در مرحله بعد از همتایان سوئدی خود تشخیص داده می شود.