آبستره

مصرف بیش از حد الکل با اجزای مختلف سندرم متابولیک (متس) مانند فشار خون شریانی، دیش لیپایدمی، دیابت نوع 2 یا چاقی همراه بوده است. هدف از اين مطالعه تحليل بررسی و بررسی ارتباط متس در بيماران مبتلا به اختلال استفاده از الکل بود. مطالعه مقطعی در آبخوری های سنگین برای درمان AUD بین سال های 2013 و 2017 پذیرفته شده است. هم زیستی پزشکی، داده های انسان شناسی، استفاده از الکل و پارامترهای بیولوژیکی به دست آمد. متس بر اساس تعریف هماهنگ تاسیس شد. در مجموع 728 بيمار (22٪ زنان) شامل بودند. متوسط سن 47 سال (IQR: 40-53.5)، میانه مصرف الکل 160 گرم در روز (IQR: 115-240) و شایعیت متس 13.9 درصد بود. تجزیه و تحلیل چند منظوره نشان داد که اثر قابل توجهی از پالاش گلومری تخمین زده شده (eGFR) و متس: نسبت به بیماران مبتلا به eGFR > 90 mL/min، کسانی که با eGFR (60-90 mL/min) و کسانی که با eGFR < 60 mL/min 1.93 برابر (95٪ CI 1.18–3.15) و 5.61 برابر (95٪ CI 1.66–19.0) بیشتر احتمال دارد که متس، به ترتیب. متس به طور معنی داری با پرکاری خون (یا 2.28، 95٪ CI 1.36–3.82) و بالا سرم GGT (یا 3.67، 95٪ CI 1.80-7.46) همراه بود. علاوه بر این، برای هر افزایش 1 ساله در سن، احتمال متس به طور قابل توجهی افزایش یافت (یا 1.03، 95٪ CI 1.01–1.05). متس در آبخوری های سنگین به طور مستقل با کاهش عملکرد کلیه و عوامل خطر متابولیک از جمله هایپروریسمی و بالا بودن سرم GGT همراه است.