سابقه و هدف

اخیرا توسعه یافته تزریق انبار بوبرنوفرفین پتانسیل برای کاهش خطر انحراف و سوء استفاده، و برای افزایش پایبندی با بازدیدکننده داشته است کمتر برای مصرف تحت نظارت است. با این حال، معلوم نیست که چگونه بیماران درک این شکل جدید از دارو. هدف از این مطالعه بررسی تجارب بیماران از تزریق انبار و دلایل آنها برای ادامه، قطع، و یا کاهش درمان تزریق انبار بود.

روش ها

ما مصاحبه های نیمه ساختار یافته با 32 نفر انجام داد، 14 نفر از آنها درمان تزریق انبار در حال انجام، 11 که تزریق انبار را متوقف کرده بود و به داروهای دیگر و هفت نفر که درمان با فرمولاسیون انبار را رد کرده بود تغییر کرده است. مصاحبه ها با استفاده از NVivo و بر اساس این طبقه بندی کلی به سه گروه شرکت کننده رونویسی، کد گذاری و تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج

مقوله های اصلی مربوط به اثرات و عوارض جانبی فرمولاسیون انبار، عوامل اجتماعی و عملی، مزایا و آسیب های روانی، و تعامل با کارکنان درمان است. عوامل اجتماعی و عملی برای انتخاب فرمولاسیون انبارها، مانند افزایش آزادی و آسان تر کردن ترکیب درمان با کار و زندگی خانوادگی و همچنین مزایای روانی از جمله "احساس عادی" اهمیت داشتند. علائم ترک اولیه که خود را پس از تعدادی از تزریق توسط اکثر شرکت کنندگان گزارش شد حل و فصل. اطلاعات قابل اعتماد و روابط کارکنان بیمار که با اعتماد مشخص می شود به بیماران کمک کرد تا با این مشکلات اولیه کنار بیایند. کسانی که درمان را قطع اغلب در نزدیکی آغاز درمان انجام داد, گزارش علائم ترک و اثرات ناکافی به عنوان دلایل اصلی. ناکافی و ناکافی بودن اطلاعات به فضای دارویی منفی در یکی از کلینیک ها کمک کرد که ممکن است بر برداشت هایی از فرمولاسیون انبارها تاثیر نامطلوب گذاشته و تمایل به پذیرش و ادامه درمان را کاهش داده باشد.

نتیجه گیری

تزریق انبار بوپرنرفین ممکن است مزایای اجتماعی، عملی و روانی در مقایسه با فرمولاسیون های دیگر داشته باشد. با این حال، تزریق انبار به عنوان یک گزینه جذاب توسط همه بیماران درک نمی شود. اعتماد، اطلاعات سازگار و کافی و آگاهی از پیامدهای جو دارویی باید در هنگام معرفی داروهای جدید در نظر گرفته شود.