آبستره

اهمیت سیگار  کشیدن و مصرف الکل مخاطره آمیز همکاری رخ می دهد و تحت رفتار قرار. عذاب آوران جزئی دریافت کننده نیکوتین و درمان جایگزینی نیکوتین (NRT) سیگار کشیدن را درمان می کنند اما برای الکل اثبات نشده اند، و آزمایش های بالینی به ندرت شامل افراد مبتلا به اچ آی وی، مصرف مواد، و شرایط سلامت روانی می شود.

هدف از  مقایسه اثرات نوشیدن و سیگار کشیدن آگرنیست های جزئی رکتور نیکوتینی استیلکولین وارنیکلین و سیتی سین با کسانی که از ان آر تی هستند.

طراحی، تنظیم و شرکت کنندگان این آزمایش بالینی تصادفی، دو سو کور و کنترل شده با دارونما از جولای 2017 تا دسامبر 2020 در سن پترزبورگ روسیه انجام شد.   شرکت کنندگان شامل 400 نفر مبتلا به اچ آی وی بودند که به نوشیدن مخاطره آمیز (≥5 روز قبل از ماه نوشیدن سنگین [HDDs]) و سیگار کشیدن روزانه مشغول بودند؛ آنها به مدت 12 ماه پس از ثبت نام پیگیری شدند. داده ها از ماه مه 2021 تا جون 2022 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

شرکت کنندگان  در مداخلات مشاوره الکل و تنباکو دریافت کردند، 1 دارو فعال، و 1 دارونما در 1 از 4 گروه: وارنیکلین فعال و دارونما NRT (گروه 1)، دارونما وارنیکلین و NRT فعال (گروه 2)، سیتین فعال و دارونما NRT (گروه 3)، یا دارونما سیتین و NRT فعال (گروه 4).

نتایج و اقدامات اصلی  نتایج اولیه تعداد هارددیوس های قبل از ماه در 3 ماه بود. نتایج ثانویه شامل دوری از الکل در 3 ماهگی و سیگار کشیدن در 6 ماهگی بود.

نتايج از ميان 400 نفر (8/65 درصد] مرد، متوسط سن 39 سال (6/6 سال)، 97 نفر (3/24 درصد) از مواد مخدر و 156 نفر (1/39 درصد) علائم افسردگی داشتند.   این افراد به حال متوسط (انحراف معیار) تعداد CD4 از 391 (257) سلول / mm3، دودی متوسط (انحراف معیار) از 21 [8] سیگار / د، و گزارش متوسط (انحراف معیار) از 9.3 (5.8) HDDs در 30 روز قبل. در 3 ماه گذشته، متوسط تعداد هارد ها در مقابل پایه در تمام گروه ها کاهش یافت (گروه 1: 2.0 [3.8] هارد در مقابل 9.5 [6.1] هارد. گروه 2: 2.1 [4.3] HDDs در مقابل 9.3 [5.7] HDDs؛ گروه 3: 1.5 [3.3] HDDs در مقابل 8.9 [5.0] HDDs؛ گروه 4: 2.4 [5.2] HDDs در مقابل 9.6 [6.3] HDDs). تفاوت معنی داری در 3 ماهگی بین گروه های متوسط (SD) وجود نداشت، از جمله گروه 1 در مقابل 2 (نسبت نرخ حادثه [IRR]، 0.94; 95٪ CI, 0.49-1.79), 3 در مقابل 4 (IRR, 0.60; 95٪ CI, 0.30-1.18), و 1 در مقابل 3 (IRR, 1.29; 95٪ CI, 0.65-2.55). در 6 ماهگی تفاوت معنی داری بين گروه های پرهيودي از سيگار وجود نداشت، از جمله گروه 1 در مقابل 2 (15 نفر از 100 نفر [15.0 درصد] در مقابل 17 نفر از 99 نفر [2/17 درصد]؛ نسبت شانس [OR],0.89; 95٪ CI, 0.38-2.08), 3 در مقابل 4 (19 از 100 افراد [19.0٪] در مقابل 19 از 101 افراد [18.8٪]; یا، 1.00؛ 95٪ CI, 0.46-2.17), و 1 در مقابل 3 (OR, 0.79; 95٪ CI, 0.35-1.78). تجزیه و تحلیل پست hoc نشان می دهد متوسط پایین تر (انحراف معیار) HDDs (به عنوان خلاصه، در 3 ماه: 0.7 [1.8] هارد در مقابل 2.3 [4.6] هارد) و ممتنع الکل بالاتر (به عنوان خلاصه، در 3 ماه: 30 از 85 نفر [35.3٪] در مقابل 54 از 315 افراد [17.1٪]) در میان کسانی که ترک در مقابل ادامه سیگار کشیدن.

نتیجه گیری و ارتباط این مطالعه نشان داد که در میان افراد مبتلا به اچ آی وی که به نوشیدن و سیگار کشیدن مخاطره آمیز، وارنیکلین و سیتئین مشغول بودند، از NRT برای درمان نوشیدن و سیگار کشیدن مخاطره آمیز اثرگذارتر نبودند اما میزان تغییر رفتار در همه گروه ها بالا بود.  

شناسایی کننده:  NCT02797587