کاربرد طراحی و روش های پژوهش برای بهینه سازی علم پیشگیری: سازگاری در علوم انتشار و اجرا
این مقاله در نشست سالانه انجمن تحقیقات پیشگیری 2018 که 29 می – 1 جون 2018 در واشنگتن دی سی آمریکا برگزار شد، ارائه شد.
انا ای. باو من دانشگاه واشنگتن در سنت لوئیس
دانشگاه لئوپولدو کاباسا واشنگتن در سنت لوئیس؛ دانشگاه شانون ویلتسی استیرمن استنفورد
با وجود پیشرفت در روش های تحقیق در زمینه انتشار و اجرا ،ما هنوز قادر به پاسخ به این سوال چند دهه قدیمی که چه کار می کند بهترین راه حل برای چه کسی تحت چه شرایطی. محققان هنوز هم خواستار افزایش اقدام در ترویج مداخلات مبتنی بر شواهد در مراقبت های معمول و برای آزمایش مداخلات و طرح برای بهینه سازی نتایج. با توجه به تنوع جمعیت بیمار، ارائه دهندگان، و تنظیمات خدمات که مداخلات به آن تحویل داده می شود، بعید است که برنامه، تکنیک ها و استراتژی های مشابه را می توان با موفقیت در همان راه در سراسر زمینه های مختلف اجرا، به خصوص اگر برنامه ها از زمینه های غنی به کشورهای با درآمد کم متوسط انتقال داده است. محققان از زمینه های اجرای علم و سازگاری فرهنگی از خطرات ناشی از اجرای مداخلات مبتنی بر شواهد بدون حضور در تناسب مداخلات به چهارده هشدار می دهند. اگر قرار باشد مداخلاتی را که هدف آن افزایش نتایج مثبت کودک و جوانان در تنظیمات مختلف است، بهینه سازی کنیم، باید به تنش بین سخت گیری علمی و سازگاری با زمینه توجه شود. با ترسیم زمینه سازگاری فرهنگی و پیشرفت های اخیر در علم D&1، پیشنهاد می کنیم که محققان باید ارزیابی، مستند سازی و مطالعه سخت روند سازگاری و نتایج را در نظر بگیرند. این ارائه مفهومی با هدف () طرح کلی که چرا محققان علوم D&1 باید سازگاری در نظر است، ب) توصیف زمانی که برای انطباق مداخله، و به دنبال آن اجزای طرح ریزی شده است که محققان باید در نظر انطباق، چگونه برای انطباق اجزای، چگونه به ارزیابی تاثیر سازگاری، و (ج) ارائه توصیه های ما برای زمینه علوم D&1 در مورد انطباق مداخلات در فضای علم پیشگیری برای کودک و جوان است. بررسی دقیق چگونگی در نظر گرفتن فرایند سازگاری در طول اجرای مداخلات مبتنی بر شواهد، به محققان پیشگیری اجازه می دهد تا سخت گیری علمی را با عدالت اجتماعی، به ویژه در هنگام کار در محیط های کم منابع، متعادل کنند.
