پدر هارولد رحم، در سن 100 سالگی درهای باز یا ساخت پل برای نجات جان انسان ها زندگی کرد و درگذشت. او الهام بخش بزرگ فری میند و مربی معنوی بود. او میراثی از آثار و نوشته های زنده به جا گذاشت که او را جاودانه می کرد. در کتاب خود "هر روز -- 365 -- مواد مخدر -- پیشگیری -- راه حل" او در مورد قرار دادن لمس ابدیت در زندگی ما صحبت می کند.

"لحظات، در پی ساعت ها و روزها، زمانی که زندگی خود را تبدیل به یک آهنگ وجود دارد... سکوت یه کلمه یه حرکت کوچک یک نگاه ساده یا صدای بی صدا.

این یک نامه یا یک تماس تلفنی است که ما دریافت کرده بودیم. شعر خورشید در حال طلوع و یا دلتنگی غروب. بال پروانه، لبخند یک کودک، آرامش یک فرد بالغ، صبر یک بزرگ.

زبان عطر گل. عبارت از یک کتاب. حساسیت آهنگی که حساسیت ما را لمس می کند یا در ما تجربه های قدیمی بیدار می شود. آنها لحظاتی از سادگی وصف ناپذیر است که به ما می دهد به نوشیدن کمی از آسمان، سبز و آبی است. سبز اميد آبی فضای بی نهایت. چشمک هایی که از ابدیت هستند."

«پدر، کمکم کن که از تو بخواستم و به اشتباه خود در برابر کسانی که به آنها توهین کرده ام اعتراف کنم. من از شما می خواهم که ترس من از انجام این کار را از بین بردن."

"از هیچ چیز نمی ترسم! فقط عشق! و حالا، بیش از هر زمان دیگری، به پدر هارولد عزیز، قدردانی ابدی ما!