آماندا کری، کلر پنجم کروکس

مقدمه: بیش از یک سوم جوانان کانادایی تا سن 14 سالگی به نوعی رفتار غیر عمدی دست زده اند (ساوی، 2006). در ایالات متحده، هر سال حدود 31 میلیون جوان تحت صلاحیت دادگاه نوجوانان قرار دارند (مرکز ملی عدالت نوجوانان، 2013). نوجوان متخلف است به بسیاری از نتایج منفی برای جوانان مرتبط, از جمله روانی, عاطفی, جسمی, اجتماعی, دانشگاهی, و چالش های اشتغال. به این ترتیب، پیشگیری از رفتار غیر عمدی یک هدف مهم بهداشت عمومی است. بسیاری از جوانان به دلیل عوامل خطر مرتبط با نابرابری های سلامت جسمی و روانی، مانند فقر، جرم و جنایت همسایگی، مصرف مواد و روابط ناسالم، دست به رفتارهای متهور می شوند. متاسفانه، مشارکت جوانان با سیستم قضایی اغلب در خدمت گسترش این اختلاف است. برای کاهش احتمال نتایج منفی، ذینفعان باید به دقت برنامه های پیشگیری و مداخله مناسبی را انتخاب کنند که به این اختلاف ها رسیدگی می کنند. هدف از این مطالعه بررسی امکان سنجی و تناسب برنامه های پیشگیری جهانی سازگار شده برای تنظیمات عدالت جوانان است.

روش بررسی: این مطالعه چهارمین برنامه R و روابط سالم به علاوه (HRPP) را در دو مرکز حضانت جوانان در مانیتوبا کانادا اجرا کرد. در مجموع 34 تسهیل کننده (67٪ زنان) آموزش دیده بودند. برنامه چهارم تحقیق یک برنامه پیشگیری جهانی مبتنی بر شواهد است که روابط سالم را ترویج می کند و هدف آن جلوگیری از خشونت همسالان و دوستیابی، سوء استفاده از مواد، و رفتار جنسی ناسالم است. این برنامه یک برنامه آگاهانه از شواهد است که همان اصول اصلی برنامه R چهارم را اعمال می کند، اما همچنین شامل محتوای افزایش یافته در سلامت روان و پیشگیری از خودکشی است. پاسخ های کمی و کمی از ورق های ردیابی جلسه، بررسی های پیاده سازی، گروه های تمرکز تسهیل کننده، و مصاحبه های مدیر به ما کمک خواهد کرد که امکان سنجی و تناسب این برنامه ها را در یک محیط عدالت جوانان درک کنیم و سازگاری های لازم را اطلاع رسانی کنیم.

یافته ها: تحلیل ها در حال حاضر برای شناسایی چگونگی پیش بینی ویژگی های مختلف گروه، تنظیم و تسهیل کننده برای تسهیل کننده ها در حال انجام است. داده های خلبان نشان می دهد که همه تسهیل کنندگان احساس برنامه برای شرکت کنندگان در جوانان مفید بود، و جوانان در مورد ارتباطات بین روابط و استفاده از مواد آموخته است. بیشترین مانع گزارش شده (67 درصد) تاثیرات خارجی (به عنوان یک اختلال در برنامه امکانات) بود. بر اساس داده های اولیه، فرض بر این است که سازگاری برنامه شامل زبان ساده به دلیل نرخ سواد پایین، و تغییر فعالیت ها / حالات آنها را جذاب تر و مرتبط تر است.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه استفاده از برنامه های روابط سالم مبتنی بر شواهد و آگاهانه از شواهد و ارتقاء عدالت، سلامت و رفاه جوانان درگیر در سیستم عدالت را پیش خواهد گرفت. پیامدهای سازگاری با برنامه و پیاده سازی مورد بحث قرار خواهد گرفت.

این مقاله به نشست سالانه انجمن تحقیقات پیشگیری سال 2017  ارائه شده است.