شیوه های پرورش کودکان در ارتباط با کاهش رفتار مشکل ساز کودک: رویکرد بهداشت عمومی
ريسون
ال انترنامینتو هادی یک پدرس نتیجه ان کامبیوس هادی que están asociados con la reducción de la conducta problemática de los niños. ال objetivo del trabajo fue identificar los componentes de un programa de entrenamiento conductual a padres para cambiar la conducta parental y la de sus hijos. Participaron 84 padres mexicanos de niños con problemas de conducta con edades de entre dos y 12 años. لس پادرس participaron en un programa de crianza positiva, que consistió en un juego de roles y que los entrenó a responder de forma positiva ante las diferentes conductas del niño con el fin de disminuir su conducta problemática. La conducta de los niños se evaluó mediante cuestionarios de auto-reporte que respondieron los padres. لس resultados mostraron que después del entrenamiento se observó que los padres modificaron su conducta, lo cual redundó en que reportaran que la conducta de sus hijos también se modificó. اجزای لس más efectivos del programa fueron la corrección del comportamiento, el elogio, las instrucciones claras, el establecimiento de reglas, la solución de problemas, la interacción social y la reducción en el uso del castigo.
آبستره
آموزش رفتاری والدین باعث تغییرات رفتاری می شود که با کاهش رفتارهای مشکل ساز کودک همراه است. هدف از این مطالعه شناسایی موثرترین اجزای یک برنامه آموزشی رفتاری والدین بر روی هر دو، رفتار والدین مشاهده شده و گزارش آنها در مورد کاهش رفتار مشکل ساز فرزندشان بود. شرکت کنندگان 84 پدر و مادر مکزیکی از دو تا دوازده ساله کودکان مبتلا به مشکلات رفتاری بودند. والدین در یک برنامه مثبت پرورش کودکان بر اساس نقش بازی که آنها را آموزش داده تا به طور مثبت به رفتارهای فرزندان خود را با هدف نهایی کاهش رفتارهای مشکل ساز پاسخ حضور داشتند. رفتارهای کودکان با استفاده از پرسشنامه های خود گزارشی که توسط والدين پاسخ داده شده بود، مورد بررسی قرار گرفت. پس از آموزش رفتاری، تغيير معنی داری در رفتار والدين مشاهده شد. والدین همچنین کاهش قابل توجهی از رفتار مشکل ساز فرزند خود را گزارش کردند. موثرترین اجزای برنامه مداخله اصلاح رفتار، ستایش، ارائه دستورالعمل های روشن، استقرار قانون، حل مسئله، تعامل اجتماعی و کاهش مجازات بود.
