میزان سیگار کشیدن در بیمارانی که مبتلا به اسکیزوفرنی تشخیص داده می شوند بیشتر از جمعیت عمومی است. مصرف مزمن تنباکو در بیماران مبتلا به SCZ ممکن است عوارض جانبی داروهای ضد روان پریشی را کاهش دهد، در نتیجه به عنوان یک خود درمانی برای چنین عوارض جانبی خدمت می کنند. درک روش هایی که استفاده مزمن از تنباکو بر حساسیت بصری تاثیر می گذارد پیامدهای بالینی دارد که ممکن است به عنوان ابزاری برای تشخیص غیر تهاجمی کسری پردازش بصری در مراحل اولیه باشد. مطالعه حاضر اثرات استفاده مزمن از تنباکو را بر حساسیت بینایی در بیماران مبتلا به SCZ مورد بررسی قرار داد. هدف ما فراهم کردن جهت های جدیدی برای تحقیقات آینده بود که عمدتاً مطالعات روان فیزیکی و الکتروفی فیزیولوژیکی بود. در این مطالعه 40 نفر از افراد سیگاری، 20 نفر از افراد دخانیات SCZ و 20 نفر از افراد غیر استفاده کننده از دخانیات SCZ از مرکز مراقبت های روانی اجتماعی استخدام شدند. حساسیت بینایی بین هر دو گروه SCZ و گروه SC مقایسه شد. بیماران مبتلا به SCZ که مصرف کنندگان مزمن دخانیات بودند، حساسیت بینایی کمتری را برای محرک های کراماتیک (p < 0.001) و achromatic (p < 0.001) در مقایسه با گروه های دیگر ارائه کردند. یافته های ما نیاز به ارزیابی رفتار اعتیاد آور احتمالی در بیماران مبتلا به SCZ را برجسته می کند که ممکن است به سیاست های عمومی که به دنبال بهبود کیفیت زندگی بیماران SCZ و خانواده های آنها هستند، کمک کند.