بیماری های غیر مخابراتی به عنوان بزرگترین قاتل و علت معلولیت در جهان شناخته می شوند و بحران بهداشت جهانی را ایجاد می کنند که نیاز به پاسخ فوری سیاست دارد. این امر از سوی رهبران جهان در سه نشست سطح بالای سازمان ملل متحد در مورد ان سی دی ها مورد اذعان قرار گرفت و این امر به عنوان یک هدف اختصاصی در اهداف توسعه پایدار (SDGs) برای سال 2030 تعیین شد.

با این حال، تقریبا ده سال پس از اولین HLM سازمان ملل متحد در NCDs و پنج سال پس از تصویب SDGs، رهبران هنوز تعهدات بین المللی خود را پیگیری نکرده اند. وعده هایی که در سازمان ملل متحد برای برآورده کردن اهداف سال های 2025 و 20301 داده شده است، به اقدامات لازم در خانه ترجمه نشده است.

این سیاست به تشریح شکاف ها در دهه اول پاسخ NCD می پردازد. با فراخوانی از تجربه شبکه جهانی اتحاد NCD از افرادی که با NCDs زندگی می کنند، طرفداران، مبارزان و کارشناسان جمع آوری شده از طریق چندین نظرسنجی، و همچنین آخرین داده ها از سازمان بهداشت جهانی و ادبیات داوری همکار، صفحات زیر شناسایی آنچه در ترجمه اهداف جهانی برای کاهش NCD از دست رفته است و توصیف موانع عمده ای برای پیشرفت معنی دار است.