Αντικειμενικός:  Αναλύστε τις βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες ελαστικότητες της ζήτησης για τσιγάρα στο Ελ Σαλβαδόρ ως εργαλείο για την υποστήριξη συστάσεων σχετικά με αυξήσεις φόρων για τη μείωση της επικράτησης και της κατανάλωσης μέσω αυξήσεων των τιμών.

Μεθόδους:  Η ζήτηση για τσιγάρα στο Ελ Σαλβαδόρ αναλύθηκε μέσω ενός οικονομετρικού μοντέλου χρονοσειρών χρησιμοποιώντας μια βάση δεδομένων από τη Γενική Διεύθυνση Εσωτερικών Φόρων του Ελ Σαλβαδόρ (DGII) και τη Γενική Διεύθυνση Στατιστικής και Απογραφής (DIGESTYC). Η περίοδος ανάλυσης ήταν τριμηνιαία: 2000Q1-2012Q4. Οι συνήθεις δοκιμές έγιναν για να αποφευχθεί μια ψευδής οικονομετρική εκτίμηση. Διαπιστώθηκε ότι οι μεταβλητές όγκος πωλήσεων, οι πραγματικές τιμές πώλησης και το πραγματικό κατά κεφαλήν εισόδημα παρουσίαζαν συν-ενσωμάτωση πρώτης τάξης. Αυτό το αποτέλεσμα καθιστά δυνατή τη χρήση ενός μοντέλου διόρθωσης σφαλμάτων με βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες εκτιμήσεις ελαστικότητας.

Αποτελέσματα:  Μόνο οι μακροπρόθεσμες ελαστικότητες βρέθηκαν να είναι στατιστικά σημαντικές στο 5%. Τα αποτελέσματα δείχνουν μακροπρόθεσμη ελαστικότητα τιμών (5 τρίμηνα) –0,9287 και ελαστικότητα τιμών εισοδήματος 0,9978.

Συμπεράσματα: Η απόλυτη ελαστικότητα των τιμών είναι κάπως υψηλή, αν και είναι εντός των επιπέδων που εκτιμώνται σε άλλες μελέτες σε χώρες με χαμηλό κατά κεφαλήν εισόδημα. Μια αύξηση φόρου από ένα βασικό ποσό 1,04 δολαρίων ΗΠΑ ανά πακέτο 20 τσιγάρων σε 1,66 δολάρια ΗΠΑ μέσα σε τρία χρόνια θα μείωνε τη ζήτηση κατά 20% σε 31% και θα αύξανε τα φορολογικά έσοδα κατά 9% στο 22%.