ΑΦΗΡΗΜΈΝΟΣ

Φόντο

Καμία συστηματική επανεξέταση δεν έχει ακόμη εξετάσει τη συνέπεια μεταξύ των αυτο-αναφορών κατανάλωσης αλκοόλ και βιοδεικτών αλκοόλης μεταξύ των ασθενών που λάμβαναν θεραπεία για διαταραχές χρήσης αλκοόλ (AUD). Ως εκ τούτου, στόχος μας ήταν να παρέχουμε μια επισκόπηση της συνέπειας μεταξύ της αυτοαναφερθείσας πρόσληψης αλκοόλ και των βιοδεικτών μεταξύ των ασθενών που υποβάλλονται σε θεραπεία για AUD.

Μεθόδους

Οι ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων MEDLINE, PsycINFO, EMBASE, Cochrane Database of Systematic Reviews (CDSR) και CENTRAL αναζητήθηκαν για όλες τις αρχικές μελέτες που εξέτασαν την εγκυρότητα της αυτοαναφερθείσας κατανάλωσης αλκοόλ χρησιμοποιώντας βιολογικό δείκτη σε δείγματα ασθενών με AUD. Επιλέξιμες μελέτες συμπεριλήφθηκαν σε ποιοτική σύνθεση των αποτελεσμάτων. Η αξιολόγηση της ποιότητας πραγματοποιήθηκε με το εργαλείο αξιολόγησης της ποιότητας για μελέτες παρατηρητικής κοόρτης και διατομής, που αναπτύχθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Καρδιάς, Πνευμόνων και Αίματος.

Αποτελέσματα

Η έρευνα εντόπισε 7672 επισκέψεις και συμπεριλήφθηκαν 11 εργασίες που περιλάμβαναν 13 επιλέξιμες μελέτες. Όλες οι μελέτες που εντοπίστηκαν αποκάλυψαν ασυνέπειες μεταξύ αυτοαναφοράς και βιοδεικτών. Η ελλιπής αναφορά ήταν ο πιο κοινός τύπος ασυνέπειας μεταξύ των βραχυπρόθεσμων, ενδιάμεσων και μακροπρόθεσμων βιοδεικτών. Για βραχυπρόθεσμους δείκτες, η υποανάφορη αναφορά αναφέρθηκε σε 7 μελέτες (n = 15 – 585) σε εύρος από 5, 5% έως 56, 0% των ασθενών, και υπεραναφορά σε 2 μελέτες (n = 34- 65) σε εύρος από 5, 9% έως 74, 1%. Μόνο η υποανάφορα αναφέρθηκε για ενδιάμεσους, άμεσους δείκτες και αναφέρθηκε σε 2 μελέτες (n = 18 – 54) σε εύρος από 5, 0% και 50, 0% των ασθενών. Αν και τα αποτελέσματα για τους μακροπρόθεσμους βιοδείκτες δεν αναφέρθηκαν με συνέπεια σε όλες τις μελέτες, η υποανάφορη αναφορά αναφέρθηκε σε 3 μελέτες (n = 73 - 1580) σε εύρος από 0, 1% έως 40, 0% των ασθενών και υπεραναφορά σε 2 μελέτες (n = 15 – 1580) σε εύρος από 13, 0% έως 70, 6%. Οι συσχετίσεις μεταξύ της αυτοαναφερθείσας κατανάλωσης αλκοόλ και των βιολογικών δεικτών ήταν ισχυρότερες για τους ενδιάμεσους άμεσους δείκτες, που κυμαίνονταν από μέτριους έως ισχυρούς. Για βραχυπρόθεσμους και μακροπρόθεσμους δείκτες, οι συσχετισμοί ήταν ως επί το πλείστον αδύναμοι. Οι περισσότερες από τις μελέτες αξιολογήθηκαν ως δίκαιες.

Συμπέρασμα

Τα ευρήματα δείχνουν ότι η ασυνέπεια μεταξύ της αυτοαναφερθείσας κατανάλωσης αλκοόλ και των βιοδεικτών μπορεί να εμφανιστεί σε σημαντικό ποσοστό ασθενών με AUD. Ωστόσο, απαιτούνται περαιτέρω μελέτες που εφαρμόζουν πιο ευαίσθητους, συγκεκριμένους και εύκολα αξιολογήσιμους βιολογικούς δείκτες για την επιβεβαίωση αυτής της προκαταρκτικής σύνθεσης.

ΑΡΙΘΜΌς εγγραφής PROSPERO: CRD42018105308