Πραγματική αποτελεσματικότητα των φαρμακολογικών θεραπειών της διαταραχής χρήσης οπιοειδών σε μια εθνική κοόρτη

Αφηρημένος

Σκοπεύω

Να διερευνήσει την πραγματική αποτελεσματικότητα των φαρμακολογικών θεραπειών (βουπρενορφίνη, μεθαδόνη) της διαταραχής χρήσης οπιοειδών (OUD).

Σχεδιάζω

Μια εθνική μελέτη κοόρτης που βασίζεται σε μητρώα.

Ρύθμιση

Σουηδία.

Συμμετέχοντες

Όλοι οι κάτοικοι ηλικίας 16-64 ετών που ζουν στη Σουηδία χρησιμοποιώντας φάρμακα OUD από τον Ιούλιο του 2005 έως τον Δεκέμβριο του 2016 (n = 5757, 71,8% άνδρες) εντοπίστηκαν από μητρώα συνταγών, ενδονοσοκομειακής και εξειδικευμένης εξωνοσοκομειακής περίθαλψης, αιτίες θανάτου, απουσία λόγω ασθένειας και συντάξεις αναπηρίας.

Μετρήσεις

Κύρια έκβαση: νοσηλεία λόγω OUD. Δευτερογενή αποτελέσματα: νοσηλεία λόγω οποιασδήποτε αιτίας. θάνατος που οφείλεται σε όλα, φυσικά και εξωτερικά αίτια. Η θνησιμότητα αναλύθηκε με μοντέλο παλινδρόμησης κινδύνων Cox μεταξύ μεμονωμένων ατόμων, πολυμεταβλητών-προσαρμοσμένων. Τα επαναλαμβανόμενα αποτελέσματα, όπως οι νοσηλείες, αναλύθηκαν με αναλύσεις εντός του ατόμου για να εξαλειφθεί η μεροληψία επιλογής. Η χρήση φαρμάκων OUD έναντι της μη χρήσης μοντελοποιήθηκε με PRE2DUP μέθοδο (από αγορές συνταγογραφούμενων φαρμάκων έως περιόδους χρήσης ναρκωτικών).

Ευρήματα

Η χρήση βουπρενορφίνης [αναλογία κινδύνου (HR) = 0,73, 95% διάστημα εμπιστοσύνης (CI) = 0,54–0,97] και μεθαδόνη (HR = 0,74, 95% CI = 0,59–0,93) συσχετίστηκαν με σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο νοσηλείας OUD, αλλά όχι νοσηλείας οποιασδήποτε αιτίας, σε σύγκριση με τις χρονικές περιόδους κατά τις οποίες το ίδιο άτομο δεν χρησιμοποίησε φάρμακα OUD. Η χρήση βουπρενορφίνης και μεθαδόνης συσχετίστηκαν αμφότερες με σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας από όλες τις αιτίες (HR = 0,45, 95% CI = 0,34–0,59; HR = 0,51, 95% CI = 0,41-0,63, αντίστοιχα), σε σύγκριση με τη μη χρήση και των δύο φαρμάκων. Παρόμοια αποτελέσματα βρέθηκαν για τον κίνδυνο θνησιμότητας λόγω εξωτερικών αιτιών (HR = 0,39, 95% CI = 0,27–0,54; HR = 0,40; 95% CI = 0,29-0,53, αντίστοιχα), αλλά όχι για θνησιμότητα λόγω φυσικών αιτιών. Ο κίνδυνος νοσηλείας με OUD και θνησιμότητας από όλες τις αιτίες μειώθηκε σε όλες τις κατηγορίες διάρκειας των φαρμάκων που μελετήθηκαν (< 30, 31–180, 181–365 και >365 ημέρες), εκτός από τη χρήση μεθαδόνης λιγότερο από 30 ημέρες.

Συμπεράσματα

Η χρήση βουπρενορφίνης και μεθαδόνης συνδέονται αμφότερες με σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο νοσηλείας λόγω διαταραχής χρήσης οπιοειδών και θανάτου λόγω όλων και εξωτερικών αιτιών, σε σύγκριση με τη μη χρήση.