Format
Scientific article
Publication Date
Published by / Citation
Formánek, T., Krupchanka, D., Mladá, K., Winkler, P., & Jones, P. B. (2022). Mortality and life-years lost following subsequent physical comorbidity in people with pre-existing substance use disorders: a national registry-based retrospective cohort study of hospitalised individuals in Czechia. The Lancet Psychiatry.
Original Language

English

Country
Czechia
Keywords
mortality
Life-Years Lost
LYL
comorbidity
physical comorbidity

Θνησιμότητα και έτη ζωής που χάνονται μετά από επακόλουθη σωματική συννοσηρότητα σε άτομα με προϋπάρχουσες διαταραχές χρήσης ουσιών: αναδρομική μελέτη κοόρτης βάσει εθνικού μητρώου σε νοσηλευόμενα άτομα στην Τσεχία

Περίληψη

Φόντο

Οι διαταραχές χρήσης ουσιών αποτελούν μείζον παγκόσμιο πρόβλημα δημόσιας υγείας, το οποίο αποδίδεται σε μεγάλο βαθμό στην επακόλουθη συννοσηρότητά τους με άλλες παθήσεις. Η μελέτη αυτή είχε ως στόχο να διερευνήσει τον κίνδυνο θανάτου από όλες τις αιτίες και απώλειας ετών ζωής μετά από νοσηλεία για 28 επακόλουθες σωματικές συννοσηρότητες σε άτομα με προηγούμενη νοσηλεία για διαταραχή χρήσης ουσιών, σε σύγκριση με αντίστοιχους ομολόγους τους χωρίς διαταραχή χρήσης ουσιών.

Μεθόδους

Κάναμε μια αναδρομική μελέτη κοόρτης σχετικά με δεδομένα από τσεχικά εθνικά μητρώα νοσηλειών και θανάτων από όλες τις αιτίες κατά την περίοδο από την 1η Ιανουαρίου 1994 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2017. Οι κοόρτες αποτελούνταν από άτομα που είχαν αρχικά νοσηλευτεί μεταξύ 15 και 70 ετών (δείκτης νοσηλείας) και τα οποία στη συνέχεια νοσηλεύτηκαν με μία ή περισσότερες από τις 28 συννοσηρές καταστάσεις σωματικής υγείας. Συμπεριλάβαμε άτομα με δείκτη νοσηλείας για διαταραχές χρήσης ουσιών και έως τρία άτομα χωρίς διαταραχές χρήσης ουσιών με επακόλουθη νοσηλεία για την ίδια σωματική πάθηση, με αντιστοίχιση φύλου, ηλικίας (±3 ετών), κατάστασης εργασίας και έτους εξιτηρίου κατά την πρώτη νοσηλεία για την επακόλουθη πάθηση. Δεν υπήρχαν διαθέσιμα στοιχεία σχετικά με την εθνικότητα. Εξετάστηκαν ο κίνδυνος θανάτου από οποιαδήποτε αιτία μετά την πρώτη νοσηλεία για κάθε κατάσταση σωματικής υγείας μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2017 και τα έτη ζωής που χάθηκαν μετά την έναρξη της νόσου στις ηλικίες 30, 45 και 60 ετών και πριν από την ηλικία των 81 ετών.

Ευρήματα

Από τα συνολικά 56 229 563 αρχεία νοσηλειών που εντοπίστηκαν, συμπεριλάβαμε στη μελέτη 121 153 άτομα με νοσηλεία για διαταραχές χρήσης ουσιών και 6 742 134 άτομα χωρίς νοσηλεία για διαταραχές χρήσης ουσιών. Οι 28 ειδικές ανά πάθηση κοόρτες περιελάμβαναν κατά μέσο όρο 6444 άτομα (IQR 2033–12 358), που κυμαίνονταν από 444 για τη σκλήρυνση κατά πλάκας έως 36 356 για ασθένειες του κυκλοφορικού συστήματος. Σε όλες τις κοόρτες, το ποσοστό των ανδρών κυμαινόταν από 31,4% για διαταραχή του θυρεοειδούς έως 100,0% για διαταραχές του προστάτη. Η μέση αρχική ηλικία κυμάνθηκε από 30,0 έτη (SD 9,1) για τη χρόνια ιογενή ηπατίτιδα σε άτομα με προϋπάρχουσες διαταραχές χρήσης ουσιών έως 62,2 έτη (9,7) για τη νόσο του Parkinson σε άτομα χωρίς προϋπάρχουσες διαταραχές χρήσης ουσιών. Μετά την προσαρμογή για πιθανούς συγχυτικούς παράγοντες χρησιμοποιώντας στρωματοποιημένα μοντέλα αναλογικών κινδύνων Cox, τα άτομα με προϋπάρχουσα διαταραχή χρήσης ουσιών είχαν αυξημένο κίνδυνο θανάτου λόγω οποιασδήποτε αιτίας μετά την εμφάνιση 26 από τις 28 καταστάσεις σωματικής υγείας, σε σχέση με τους ομολόγους τους χωρίς διαταραχές χρήσης ουσιών, με προσαρμοσμένες αναλογίες κινδύνου που κυμαίνονταν από 1,15 (1,09–1,21) για χρόνια ηπατική νόσο έως 3,86 (2,62–5,67) για διαταραχή του θυρεοειδούς. Για επτά μεταγενέστερες καταστάσεις υγείας, ο κίνδυνος θανάτου υπερδιπλασιάστηκε στην ομάδα με προϋπάρχουσες διαταραχές χρήσης ουσιών. Σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό μέσω πινάκων θνησιμότητας, τα άτομα με προϋπάρχουσες διαταραχές χρήσης ουσιών είχαν σημαντικές απώλειες σε έτη ζωής μετά την εμφάνιση των περισσότερων από τις επακόλουθες καταστάσεις σωματικής υγείας, ανεξάρτητα από την ηλικία έναρξης, και, για την πλειονότητα των συννοσηροτήτων, έχασαν σημαντικά περισσότερα έτη ζωής από τους ομολόγους τους χωρίς διαταραχές χρήσης ουσιών.

Ερμηνεία

Το ιστορικό νοσηλείας για διαταραχές χρήσης ουσιών φαίνεται να έχει σημαντική αρνητική επίδραση στην πρόγνωση μετά την ανάπτυξη διαφόρων επακόλουθων συνθηκών σωματικής υγείας. Τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν έντονα ότι η κλινική επαγρύπνηση και η υψηλής ποιότητας ολοκληρωμένη θεραπεία για άτομα με διαταραχές χρήσης ουσιών θα μπορούσαν να σώσουν ζωές και θα πρέπει να τους δοθεί μεγαλύτερη προτεραιότητα στο θεματολόγιο για τη δημόσια υγεία.

Χρηματοδότηση

National Institute for Health and Care Research Applied Research Collaboration East of England at Cambridge and Peterborough National Health Service Foundation Trust.

Share the Knowledge: ISSUP members can post in the Knowledge Share – Sign in or become a member