Түйіндеме

Аясы

Субстанцияларды пайдаланудың бұзылуы халықтың денсаулығының негізгі жаһандық проблемасын құрайды, ол көбіне олардың денсаулықтың басқа жағдайларымен кейінгі қосалқы ауруларына жатқызылады. Бұл зерттеу уытқұмарлықтың бұзылуына бұрын ауруханаға жатқызылған адамдарда уытқұмарлықтың бұзылуына байланысты бұрынғы ауруханаға жатқызылған адамдарда ауруханаға жатқызудан кейінгі барлық себепті өлім мен өмір бойы жоғалту қаупін зерттеуге бағытталған.

Әдістер

Біз 1994 жылғы 1 қаңтардан бастап 2017 жылғы 31 желтоқсанға дейінгі кезеңде барлық себепті ауруханаға жатқызу мен өлім-жітімнің чехиялық жалпыұлттық реестрлерінің деректері бойынша ретроспективті когорттық зерттеу жүргіздік. Когорттар бастапқыда 15-тен 70 жасқа дейінгі (индекстік ауруханаға жатқызу) ауруханаға жатқызылған және кейіннен 28 қосалқы дене денсаулығының бір немесе бірнеше жағдайымен ауруханаға жатқызылған адамдардан тұрды. Бізге уытқұмарлықтың бұзылуына индекстік емдеуге жатқызу бар адамдар және уытқұмарлық бұзылыстары жоқ үш аналогқа дейін кірдік, кейіннен жынысына, жасына (±3 жас), жұмыс мәртебесіне, сондай-ақ кейінгі жағдай бойынша алғашқы ауруханаға жатқызу кезінде шығару жылына сәйкес келетін физикалық денсаулық жағдайына кейіннен ауруханаға жатқызылды. Этнос туралы деректер қолжетімсіз болды. 2017 жылғы 31 желтоқсанға дейін әрбір физикалық денсаулық жағдайы бойынша алғашқы ауруханаға жатқызудан кейінгі кез келген себеп салдарынан өлім қаупі, ал ауру басталғаннан кейін 30, 45 және 60 жаста және 81 жасқа дейін жоғалған өмір бойы зерттелді.

Қорытындылар

Ауруханаға жатқызудың жалпы 56 229 563 жазбасынан бізге уытқұмарлықтың бұзылуына байланысты ауруханаға жатқызылған 121 153 адам және субстанцияларды пайдаланудың бұзылуына байланысты ауруханаға жатқызусыз 6 742 134 адам кірдік. 28 жағдайға тән когорт 6444 адамнан тұратын медианадан (IQR 2033+12 358) құралды, бұл қан айналымы жүйесінің аурулары бойынша 444-тен 36 356-ға дейін. Когорттар бойынша аталықтардың үлесі қалқанша безінің бұзылуы бойынша 31×4%-дан қуық асты безінің бұзылуы бойынша 100×0%-ға дейін ауытқиды. Уытқұмарлықтың бұрын бұзылыстары бар адамдарда созылмалы вирустық гепатит бойынша 30ܩ0 жастан (SD 9ܩ1) паркинсон ауруы бойынша бұрын уытқұмарлық бұзылыстары жоқ адамдарда 62ᠧ2 жасқа (9ܩ7) дейін ауытқиды. Кокстың стратификацияланған пропорционалды қауіптілік модельдерін пайдалана отырып, әлеуетті конфуцийшілдіктерге түзету жүргізгеннен кейін бұрын субстанцияларды пайдаланудың бұзылуы бар адамдарда 28 физикалық денсаулық жағдайының 26-сы басталғаннан кейін кез келген себепке байланысты өлім қаупі жоғары болды. Уытқұмарлық бұзылыстары жоқ аналогтарына қатысты, бауырдың созылмалы ауруы бойынша 1ܩ15 (1ܩ09+1+21) аралығындағы қауіптілік коэффициенттері қалқанша безінің бұзылуына 3ܩ86 (2·62-5ܩ67) дейін. Денсаулықтың кейінгі жеті жағдайы үшін бұрын болған субстанцияларды пайдалану бұзылыстары бар топта өлім қаупі екі еседен астам өсті. Өлім-жітім кестелері арқылы халықтың қалың жілігімен салыстырғанда бұрын болған субстанцияларды пайдалану бұзылыстары бар адамдар жасына қарамастан дене денсаулығының кейінгі жағдайларының көп бөлігі басталғаннан кейінгі өмір-жылдарда елеулі шығынға ұшырады, ал қосалқы аурулардың басым бөлігі үшін субстанцияларды пайдаланудың бұзылуынсыз аналогтарына қарағанда өмір сүру жылдарының едәуір көп мөлшерін жоғалтты.

Интерпретация

Уытқұмарлықтың бұзылуына емдеуге жатқызу тарихы дене денсаулығының әр түрлі кейінгі жағдайлары дамығаннан кейін болжамға айтарлықтай кері әсерін тигізеді. Бұл қорытындылар уытқұмарлық бұзылыстары бар адамдарды клиникалық қырағылық пен сапалы кешендi емдеу өмiрдi сақтап қалуы мүмкiн екендiгiн және халықтың денсаулығын қорғаудың күн тәртiбiнде неғұрлым жоғары басымдық берiлуi тиiс екендiгiн қатты болжайды.

Қаржыландыру

Денсаулық сақтау және медициналық қызмет көрсету саласындағы зерттеулер ұлттық институты Кембридждегі Англияның шығысындағы қолданбалы ғылыми-зерттеу ынтымақтастығы және Петербор ұлттық денсаулық сақтау қызметі қорының Trust.