مدیریت احتمالی (CM) یک درمان روانی بر اساس تهویه دیاپرانت است. این شامل ارائه انگیزه در ازای دستیابی به یک رفتار هدف مانند دوری و یا دیگر متغیر های مرتبط با درمان (به عنوان دیگر حضور در جلسه، پایبندی به دارو). هدف از این مقاله معرفی منطقی CM برای مصرف مواد و به طور خاص، برای مصرف سیگار بود. بدن رو به رشد از ادبیات امپراتوری پشتیبانی CM به عنوان یک درمان موثر برای ترک سیگار در هر دو در جمعیت عمومی و در میان دیگر سیگاری ها سخت به درمان (به عنوان مثل زنان باردار و یا مصرف کنندگان مواد). با وجود این، CM همچنان درمان حداقل اجرا شده در تنظیمات بالینی، اساسا به دلیل هزینه های درک شده خود را از نظر هر دو منابع اقتصادی و غیر اقتصادی است. در این مقاله بررسی ما به توصیف اصول کلی CM، آخرین شواهد از اثر بخشی آن برای دستیابی به خودداری از دخانیات، ویژگی های خاص ارزیابی استفاده از دخانیات، و محدودیت های نسبت به اجرای آن، و همچنین راه حل های ممکن برای این چالش ها است.