آبستره

هدف

بررسی اثر بخشی دنیای واقعی درمان های دارویی (بوپرنرفین، متادان) اختلال استفاده از مواد مخدر

طراحی

یک مطالعه هم گروه در سراسر کشور، مبتنی بر ثبت نام.

تنظیم

سویدن.

شرکت کنندگان

تمام ساکنان 16 تا 64 ساله ساکن سوئد با استفاده از داروهای OUD از جولای 2005 تا دسامبر 2016 (n = 5757، 71.8 درصد مردان) از ثبت نسخه ها، مراقبت های بستری و تخصصی سرپایی، علل مرگ، غیبت بیماری و حقوق بازنشستگی معلولیت شناسایی شدند.

اندازه گیری

نتیجه اصلی: بستری شدن در بیمارستان به دلیل OUD. نتایج ثانویه: بستری شدن در بیمارستان به دلیل هر علتی؛ مرگ به علت همه، علل طبیعی و خارجی. مرگ و میر با مدل عقب رفت کاکس چند منظوره تنظیم شده بین فردی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تکراری مانند بستری شدن در بیمارستان با تحلیل های درون فردی برای از بین بردن تعصب انتخاب مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. استفاده از داروهای OUD در مقابل عدم استفاده با روش PRE2DUP (از خرید داروهای تجویزی گرفته تا دوره های مصرف دارو) مدل سازی شد.

یافته ها

بوبرنرفین [نسبت خطر (منابع انسانی) = 0.73، 95٪ فاصله اعتماد به نفس (CI) = 0.54–0.97] و متادن (منابع انسانی = 0.74، 95٪ CI = 0.59–0.93) استفاده با خطر قابل توجهی کمتر از بستری شدن در بیمارستان OUD همراه بود, اما نه هر علت بستری شدن در بیمارستان, در مقایسه با دوره های زمانی که همان فرد از داروهای OUD استفاده نمی کند. استفاده از بوبرنرفین و متادن هر دو با خطر قابل توجهی کمتر از مرگ و میر همه علت همراه بود (منابع انسانی = 0.45، 95٪ CI = 0.34–0.59؛ منابع انسانی = 0.51, 95٪ CI = 0.41–0.63, در مقایسه با عدم استفاده از هر دو دارو. نتایج مشابهی برای خطر مرگ و میر ناشی از علل خارجی یافت شد (منابع انسانی = 0.39; 95٪ CI = 0.27–0.54; منابع انسانی = 0.40; 95٪ CI = 0.29–0.53, اما نه برای مرگ و میر ناشی از علل طبیعی. خطر بستری شدن در بیمارستان و مرگ و میر همه علت در تمام رده های مدت زمان داروهای مورد مطالعه (< 30، 31-180، 181-365 و >365 روز) کاهش یافت، به جز استفاده از متادون کمتر از 30 روز.

نتیجه گیری

استفاده از بوپرنرفین و متادین هر دو با خطر قابل توجهی کمتر از بستری شدن در بیمارستان به دلیل اختلال استفاده از مواد مخدر و مرگ و میر ناشی از همه و علل خارجی همراه است، زمانی که با عدم استفاده مقایسه می شود.