اهداف: تونوگرافی انتشار Positron (PET) با [11C]raclopride برای اندازه گیری تغییرات در تمرکز دوپمین اندوژن ناشی از چالش دارویی یا تحریک عصبی روانی با ارزیابی پتانسیل الزام آور (BP) بین پایه و حالت فعال به کار گرفته شده است. اخیراً، برای تخمین قابل اعتماد بی پی در حالت فعال، یک رویکرد جدید با تزریق دوگانه بولوس در یک اسکن PET واحد توسعه داده شد. در این مطالعه، ما امکان سنجی استفاده از این روش تزریق دو بولوس برای اندازه گیری تغییرات در سطح دوپمین اندوژن ناشی از وظایف شناختی در انسان را بررسی کردیم.

روش بررسی: ابتدا تکرار برآورد بی پی با استفاده از روش تزریق دو بولوس با استفاده از اسکن PET بدون تحریک در 9 داوطلب سالم مورد ارزیابی قرار گرفت. اسکن 90 دقیقه ای با تزریق بولوس [11C]راکلوپراید که در ابتدای اسکن و 45 دقیقه پس از اولین تزریق تجویز می شد، انجام شد. بی پی اس در استراتوم برای تزریق اول (BP1) و تزریق دوم (BP2) با استفاده از یک مدل بافت مرجع ساده شده گسترده تخمین زده شد، و متوسط تفاوت مطلق (MAD) بین دو BPs محاسبه شد. دیوانه همچنین با روش تزریق معمولی بولوس به علاوه مداوم مقایسه شد. بعد، مطالعات PET با وظیفه یادگیری تقویت شناختی بر روی 10 داوطلب سالم با استفاده از روش تزریق دوگانه بولوس انجام شد. بی پی 1 در حالت پایه و بی پی 2 در حالت فعال تخمین زده شد و کاهش بی پی مورد ارزیابی قرار گرفت.

يافته ها: در اسکن های پت بدون تحریک، روش تزریق دوگانه بولوس نسبت به روش تزریق بولوس نسبت به روش تزریق بولوس به علاوه مداوم، یک MAD کوچکتر (<2 درصد) بین BP1 و BP2 را نشان داد که تکرارپذیری خوبی از این روش را نشان می دهد. در اسکن PET با عملکرد وظیفه شناختی، کاهش بی پی در استراتوم با هر دو رویکرد مشاهده نشد، نشان می دهد که تغییرات در سطح دپامین ناشی از وظایف شناختی انجام شده در این مطالعه کافی نیست که توسط PET تشخیص داده شود.

نتیجه گیری: نتایج ما نشان می دهد که تغییرات ناشی از وظیفه شناختی در سیستم های مرتبط با دپامین ممکن است پیچیده و دشوار برای اندازه گیری دقیق با استفاده از اسکن PET. با این حال، روش پیشنهادی تزریق دوگانه بولوس تخمین های قابل اعتماد فشار خون را با تکرارپذیری بالا ارائه کرد، که نشان می دهد این روش پتانسیل بهبود دقت اسکن PET برای اندازه گیری تغییرات در تمرکز دپامین را دارد.