سابقه و هدف: اختلالات مصرف مواد الگوی مصرف مواد هستند که منجر به اختلال شدید در سطوح اجتماعی، کاری و اقتصادی می شوند.  یافته های حیاتی و بالینی نقش سیستم مربوط به استرس مغز را در حفظ رفتارهای SUD افزایش داده است. مطالعات متعددی نیز نشان داده اند که میزان بالایی از علائم پس از ضربه در میان بیماران SUD، نشان می دهد که یک رویکرد درمان آگاهانه از تروما می تواند به نتایج درمان بهتر منجر شود. با این حال، تنها مطالعات کمی استفاده از حساسیت زدایی و بازفرسنس حرکت چشم (EMDR) در SUD را بدون نتایج ثابت ارزیابی کرده اند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر بخشی یک مداخله ترکیبی متمرکز بر تروما و مداخله EMDR متمرکز بر اعتیاد در درمان علائم پس از سانحه و استرس بیماران مبتلا به SUD بود.

روش بررسی: در اين مطالعه 40 بيمار با SUD مختلف ثبت نام کردند. 20 بیمار طبق معمول تحت درمان قرار گرفت، 20 بیمار دیگر با TAU به علاوه 24 جلسه هفتگی EMDR تحت درمان قرار گرفت. همه بيماران قبل و بعد از مداخله برای چند بعد روانی با استفاده از ابزار خاص (به عنوان، BDI-II، DES، IES-R، STAI و SCL-90-GSI) مورد بررسی قرار گرفتند. اندازه گیری مکرر MANOVA برای ارزیابی هر دو گروه (TAU + EMDR در مقابل TAU) و در گروه (قبل در مقابل پس از مداخله) اثرات و تعاملات انجام شد. نتیجه ثانویه متغیر دوگانگی بود که توسط ایمونوآسای آزمایش داروی عصبی (بله/نه) به دست آمد.

يافته ها:  نتايج نشان داد که هر دو اثر اصلی قبل از پست (001/0 < p) و اثر اصلی گروه به زمان قابل توجهی ( 001/0 p <) بود. در هر دو گروه با توجه به اثرات زمانی (05< p) پیشرفت های معنی داری در مقیاس های IES-R، DES و SCL-90-GSI نشان داده شد. با این حال، اثرات قابل توجهی بیشتر برای گروه TAU + EMDR نسبت به گروه TAU یافت شد. تفاوتی بين گروه های TAU و TAU + EMDR از نظر نتايج ايمونواساي داروی URINE قبل و بعد از مداخلات پيدا نشد.

نتیجه گیری: گروه TAU + EMDR بهبود قابل توجهی از علائم پس از ضربه و گسستگی را نشان داد که با کاهش اضطراب و سطح آسیب شناسی روانی کلی همراه بود، در حالی که گروه TAU تنها در علائم پس از ضربه کاهش قابل توجهی نشان داد. اگرچه نتایج ما تنها می تواند مقدماتی تلقی شود، اما این مطالعه نشان می دهد که یک روش ترکیبی TF و AF- EMDR یک درمان افزودنی موثر و پذیرفته شده برای بیماران مبتلا به SUD است.