Τζέρεμι Σέγκροτ, Τζο Χόλιντεϊ, Τζόναθαν Σκούρφιλντ, Ντέιβιντ Φόξκροφτ, Σάιμον Μέρφι

Εισαγωγή: Οι δοκιμές παρεμβάσεων πρόληψης με βάση την οικογένεια αντιμετωπίζουν συχνά προκλήσεις στη στρατολόγηση και τη διατήρηση, οδηγώντας σε μεθοδολογικά ζητήματα. Ωστόσο, υπάρχει μικρή έρευνα σχετικά με το τι προκαλεί την κακή πρόσληψη και διατήρηση, καθώς και την αποτελεσματικότητα των στρατηγικών για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, με αποτέλεσμα την έλλειψη καθοδήγησης για τους ερευνητές. Αυτή η μελέτη είναι μία από τις πρώτες ολοκληρωμένες αναφορές των προκλήσεων και των στρατηγικών αποκατάστασης που σχετίζονται με την πρόσληψη και τη διατήρηση οικογενειών σε μια δοκιμή πρόληψης με βάση την οικογένεια. Χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της πρώτης δοκιμής στο Ηνωμένο Βασίλειο του Προγράμματος Ενίσχυσης οικογενειών 10-14 (SFP), στοχεύει: να περιγράψει τους παράγοντες που επηρεάζουν τη στρατολόγηση και τη διατήρηση των δοκιμών· να αναφέρει τον τρόπο μεγιστοποίησης των ποσοστών πρόσληψης και διατήρησης και να περιγράφει τα ποσοστά προσλήψεων και διατήρησης που επιτεύχθηκαν.

Μέθοδοι: Ποιοτικά δεδομένα που εξετάζουν παράγοντες που επηρεάζουν την πρόσληψη και τη διατήρηση δοκιμών συλλέχθηκαν μέσω ερευνητικών εκθέσεων που ολοκληρώθηκαν από εργάτες πεδίου που διεξήγαγαν συνεντεύξεις 24 μηνών με οικογένειες και μέσω συνεντεύξεων και ομάδων εστίασης που διεξήχθησαν με προσωπικό που παρέδωσε το SFP και εργάτες πεδίου που στρατολόγησαν οικογένειες στη δοκιμή. Τα ποιοτικά δεδομένα υποβλήθηκαν σε θεματική ανάλυση. Οι περιγραφικές πληροφορίες σχετικά με τις μεθόδους που αναπτύχθηκαν για τη μεγιστοποίηση της διατήρησης της δοκιμής ελήφθησαν από το πρωτόκολλο δοκιμής και τη στρατηγική διατήρησης. Τα ποσοτικά δεδομένα που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια της συνήθους παρακολούθησης της συμμετοχής σε δοκιμές χρησιμοποιήθηκαν για την αξιολόγηση του βαθμού στον οποίο επιτεύχθηκε και διατηρήθηκε το μέγεθος του δείγματος-στόχου.

Αποτελέσματα: Διάφοροι παράγοντες επηρέασαν τη συμμετοχή σε δοκιμές. Για παράδειγμα, οι επαγγελματίες δεν ήταν εξοικειωμένοι με την πειραματική έρευνα και είχαν κάποιες ανησυχίες σχετικά με την ηθική της τυχαιοποίησης. Τα υφιστάμενα συστήματα προσλήψεων ήταν προσανατολισμένα σε στοχευμένες προσλήψεις, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται δυσκολίες στην πρόσληψη καθολικού πληθυσμού. Πρακτικά ζητήματα, όπως η δυνατότητα επικοινωνίας με οικογένειες που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για τη δίκη, δημιούργησαν επίσης προκλήσεις. Οι στρατηγικές που χρησιμοποιήθηκαν για τη βελτίωση των προσλήψεων περιελάμβαναν την απασχόληση πρόσθετου προσωπικού, την παράταση της διάρκειας της μελέτης και την πρόσληψη χρόνου με τη συμμετοχή τοπικών επαγγελματιών. Η δοκιμή στρατολόγησε με επιτυχία 715 (931 παιδιά) από τις στοχευόμενες 756 οικογένειες (945 παιδιά). Οι στρατηγικές για τη μεγιστοποίηση της διατήρησης περιελάμβαναν τη χρήση διαφόρων μεθόδων επικοινωνίας με τις οικογένειες, για παράδειγμα, μέσω των σχολείων, και την παράλειψη ορισμένων συλλογών δεδομένων υπέρ της συλλογής του πρωταρχικού αποτελέσματος σε 24 μήνες παρακολούθησης. Η κατακράτηση στους 24 μήνες ήταν 81,4% για τα παιδιά και 75,4% για τους ενήλικες.

Συμπέρασμα: Σε αυτή τη δοκιμή του SFP, χρησιμοποιήθηκαν πολλαπλές μέθοδοι για την επίτευξη υψηλών ποσοστών πρόσληψης και διατήρησης. Το κλειδί για την επιτυχία ήταν η συνεργασία με τοπικούς οργανισμούς παράδοσης, παραπομπές και χρηματοδότες. Θα συζητηθούν οι επιπτώσεις αυτών των ευρημάτων στο σχεδιασμό και την υλοποίηση άλλων παρόμοιων δοκιμών.

Αυτή η περίληψη υποβλήθηκε στην Ετήσια Συνάντηση της Εταιρείας Έρευνας πρόληψης 2017 .