مرور سیستماتیک: اثر بخشی و ایمنی ماری جوانای طبی در اختلالات عصبی منتخب

آبستره

هدف: برای تعیین اثر ماری جوانا پزشکی در شرایط عصبی متعدد.

روش ها: ما یک بررسی سیستماتیک از ماری جوانا پزشکی (1948-نوامبر 2013) برای رسیدگی به درمان علائم بیماری ام اس، صرع، و اختلالات حرکت انجام داد. ما مطالعات با توجه به آکادمی آمریکایی از طرح طبقه بندی اعصاب برای مقالات درمانی درجه بندی.

نتایج: 34 مطالعه با معیارهای شمولیت؛ 8 به عنوان کلاس اول امتیاز داده شد.

نتیجه گیری: موارد زیر در بیماران مبتلا به ام اس مورد مطالعه قرار گرفت: (1) اسپاستیکتی: عصاره حشیش دهنی (OCE) موثر است، و nabiximols و tetrahydrocannabinol (THC) احتمالا موثر هستند، برای کاهش اقدامات بیمار محور؛ این امکان وجود دارد که هر دو OCE و THC برای کاهش هر دو اقدامات بیمار محور و عینی در 1 سال موثر هستند. (2) درد مرکزی و یا گرفتگی دردناک (از جمله درد مربوط به اسپاستی سیتی، به استثنای درد عصبی): OCE موثر است. تی اچ سی و نابیکسیمول ها احتمالاً موثر هستند. (3) اختلال در ادرار: nabiximols احتمالا برای کاهش خلاء مثانه موثر است / روز; تی اچ سی و او سی احتمالاً برای کاهش شکایات مثانه بی اثر هستند. (4) ترمور: تی اچ سی و OCE احتمالا بی اثر هستند. بیکسیمولز احتمالاً بی اثر است. (5) سایر شرایط عصبی: OCE احتمالا برای درمان دیسکینزی ناشی از لوودوپا در بیماران مبتلا به پارکینسون بی اثر است. کانابینویدهای دهانه ای از اثر ناشناخته در علائم غیر وابسته به کرا بیماری هانتینگتون، سندرم تورت، دیستونی دهانه دسی، و صرع هستند. خطرات و مزایای ماری جوانای طبی باید با دقت وزن شود. خطر عوارض جانبی روانی جدی نزدیک به 1٪ بود. اثر مقایسه ای ماری جوانا پزشکی در مقابل درمان های دیگر برای این نشانه ها ناشناخته است.