هدف: گزارش ویژگی های جمعیت شناختی و مصرف مواد و خطر آسیب ترافیک جاده ای از مصرف الکل، استفاده از حشیش و استفاده ترکیبی در نمونه ای از بیماران بخش اورژانس دو کشور در آمریکای لاتین و کارائیب.

روش بررسی: یک مطالعه مقطعی که در آن بیماران 18 ساله و مسن تر در عرض شش ساعت پس از تحمل یک بخش اورژانس در سانتا دومینگو، جمهوری دومینیکن (501 نفر) و در لیما، پرو (431 نفر) بستری شدند. تجزیه و تحلیل مورد متقاطع، بر اساس استفاده خود گزارش شده قبل از RTI، برای تجزیه و تحلیل خطر ناشی از الکل، حشیش، و استفاده مشترک استفاده شد.

يافته ها: در مجموع 3/15٪ مصرف الکل را قبل از مراسم و 5/2٪ مصرف حشیش گزارش کردند. رانندگان با استفاده از الکل تنها بیش از دو برابر احتمال دارد که RTI (یا = 2.46 ، p < 0.001) ، و نزدیک به هشت برابر بیشتر احتمال دارد اگر با استفاده از هر دو الکل و حشیش (یا = 6.89 ، p < 0.01) ، اما خطر ابتلا به حشیش به تنهایی بالا نیست. تفاوت معنی داری برای مسافران و عابران پیاده یافت نشد.

نتیجه گیری: خطر ابتلا به RTI برای رانندگان در این دو نمونه به طور قابل توجهی از استفاده از الکل بالا می رود، و بیشتر از آن برای همکاری با حشیش. تفاوت بین دو کشور بر نیاز به داده های مشابه از منطقه برای تعیین خطر ابتلا به RTI از مصرف مواد، از جمله خطر برای مسافران و عابران پیاده تاکید می کند. داده ها نشان می دهد که الکل کمک قابل توجهی به بار RTI، که خواستار اجرای دقیق تر از سیاست کنترل الکل مربوط به رانندگی نوشیدنی در منطقه است.