Άρθουρ ντε Ολιβέιρα Κορρέα, Έρικ Κ. Μπράουν, Νικόλ Άιζενμπεργκ, Τζον Σ. Μπράινεϊ, Τζουλιάνα Μετζία-Τρουχίγιο, Ντανιέλα Καστίγιο, Μαρσέλο Σάντσεθ

Εισαγωγή: Η αυξανόμενη χρήση τεκμηριωμένων προληπτικών παρεμβάσεων στη Λατινική Αμερική έχει δημιουργήσει συνακόλουθη ανάγκη για συστήματα εφαρμογής για την υλοποίηση αυτών των παρεμβάσεων με πιστότητα και βιωσιμότητα. Μια βασική πρόκληση σε αυτή την ανάγκη είναι η μέτρηση της ετοιμότητας αυτών των κοινοτήτων να αναπτύξουν επιστημονικά τεκμηριωμένες προσεγγίσεις για την εφαρμογή της παρέμβασης. Αυτή η μελέτη εξέτασε τα μέτρα της κοινοτικής ετοιμότητας ως ένα πολυδιάστατο κατασκεύασμα που μετρήθηκε από διάφορους δείκτες λειτουργίας του τοπικού συνασπισμού πρόληψης και του ευρύτερου περιβάλλοντος του συστήματος πρόληψης. Η ακριβής αξιολόγηση της ετοιμότητας της κοινότητας θα επιτρέψει τη στόχευση ζητημάτων για την καλύτερη προετοιμασία των κοινοτήτων για πρωτοβουλίες πρόληψης και τελικά θα διασφαλίσει την εφαρμογή προληπτικών παρεμβάσεων που βασίζονται σε αποδεικτικά στοιχεία.

Μέθοδος: Αυτή η μελέτη αξιολόγησε μέτρα ετοιμότητας της κοινότητας από τρεις πηγές: δύο κύματα δεδομένων από 9 κοινότητες (5 το 2013 και 4 το 2016) στην Κολομβία και ένα κύμα δεδομένων (2015) από 4 κοινότητες στη Χιλή. Όλες οι κοινότητες σε αυτή τη μελέτη ετοιμάζονταν να εγκαταστήσουν προσαρμογές του συστήματος πρόληψης Communities That Care (CTC) (που ονομάζεται Comunidades Que Se Cuidan) κατά τη στιγμή της συλλογής δεδομένων. Τα μέτρα της ετοιμότητας της κοινότητας προσαρμόστηκαν από τη Συνέντευξη του Συμβουλίου του CTC Coalition και την Έρευνα Βασικών Πληροφοριοδοτών της Κοινότητας CTC και μεταφράστηκαν στα Ισπανικά από τους ερευνητές της μελέτης. Οι ερωτηθέντες (ns = 50, 65 και 61, αντίστοιχα) αποτελούνταν από βασικούς πληροφοριοδότες από διάφορους κοινοτικούς τομείς (π.χ. πολιτικοί, εκπαιδευτικοί και επιβολή του νόμου), οι οποίοι βρίσκονταν όλοι σε ηγετικές θέσεις (π.χ. δήμαρχοι, αρχηγοί αστυνομίας, διευθυντές) ή είχαν εξειδικευμένες γνώσεις δραστηριοτήτων που σχετίζονται με την πρόληψη στις αντίστοιχες κοινότητές τους.

Αποτελέσματα: Συνολικά αξιολογήθηκαν 18 κατασκευές στις τρεις πηγές δεδομένων. Σε γενικές γραμμές, τα μέτρα ετοιμότητας της κοινότητας επέδειξαν αποδεκτά επίπεδα εσωτερικής συνέπειας. Για παράδειγμα, ο συντελεστής άλφα ήταν >,70 για τους κανόνες κατά της χρήσης ναρκωτικών, την αποτελεσματικότητα του Leader και την κοινοτική οργάνωση. Ωστόσο, μερικά μέτρα (π.χ. Άνοιγμα στην Αλλαγή, Κοινοτική Υποστήριξη και Οργανωτικές Συγκρούσεις) δεν έδειξαν επαρκή μέτρηση, με συντελεστή άλφα < .50. Ωστόσο, η εξέταση των απαντήσεων σε επίπεδο στοιχείου για αυτά τα μέτρα αποδείχθηκε πολύτιμη για την κατανόηση πιθανών εμποδίων στην ετοιμότητα της κοινότητας (π.χ. το 49% όλων των ερωτηθέντων ανέφεραν ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων στις αντίστοιχες κοινότητές τους δεν πιστεύουν ότι τα προγράμματα πρόληψης των εφήβων είναι αποτελεσματικά). Οι συντελεστές συσχέτισης μεταξύ κλάσεων (ICCs) για μέτρα με εσωτερική συνοχή > .70 ήταν γενικά μεγάλοι (δηλαδή, > .10).

Συμπέρασμα: Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης αποδεικνύουν τη βιωσιμότητα της διεξαγωγής ποσοτικών αξιολογήσεων της ετοιμότητας της κοινότητας για συστηματική εφαρμογή τεκμηριωμένων προγραμμάτων πρόληψης. Αν και απαιτείται πρόσθετη έρευνα για να προσδιοριστεί γιατί ορισμένα μέτρα δεν απέδωσαν όπως αναμενόταν, η πλειονότητα των αξιολογηθέντων μέτρων έδειξε μέτρια ή υψηλή εσωτερική συνέπεια και αξιοσημείωτες διακυμάνσεις μεταξύ των κοινοτήτων. Αυτά τα ευρήματα θέτουν τα θεμέλια για την εμπειρική αξιολόγηση της ετοιμότητας της κοινότητας και παρέχουν έναν μηχανισμό για τον εντοπισμό τομέων για τη βελτίωση της ετοιμότητας για την εφαρμογή προληπτικών παρεμβάσεων διεθνώς.

Αυτή η περίληψη υποβλήθηκε στην Ετήσια Συνάντηση της Εταιρείας Έρευνας πρόληψης 2017 .