الیویه گودت، جاستین ولت، ماری هلن ورونیو، توماس کیندرمن، سیسل متیس

مقدمه: اعتماد به نفس بر سلامت روانی و جسمی جوانان (تزنیوسکی و همکاران، 2006) تاثیر می گذارد و مرکزی برای رشد نوجوانان است. در دوران بزرگسالی، جوانان افت هنجاری در اعتماد به نفس را تجربه می کنند (تزرنیوسکی و همکاران، 2003)، کسانی که اعتماد به نفس پایینی دارند، بعداً برای سازگاری ضعیف در معرض خطر قرار می دهند. با وجود ارتباط بین پذیرش همسالان و اعتماد به نفس (جنود، 2012) و انتظارات نظري که این دو مفهوم را به هم مرتبط می کند (لیر و همکاران، 1995)، مطالعات نتوانستند پیوندهای سفارش داده شده زمانی بین آنها پیدا کنند. هدایت شده توسط تحقیقات برجسته تفاوت های جنسیتی در رابطه با کیفیت روابط همسالان و سابقه اعتماد به نفس (گل سرخ و همکاران، 2006; فون سوست و همکاران, 2015), ما فرض کرد که این عدم پیدا کردن پیش بینی قابل توجهی بین پذیرش همسالان و اعتماد به نفس ممکن است به دلیل عدم توجه به تفاوت های جنسیتی و / یا به عدم در نظر گرفتن تجارب دوستی در همان زمان به عنوان پذیرش همسالان (کانارد, 2010). این مطالعه به بررسی چگونگی پذیرش همسالان نوجوانان و پذیرش خود دوستان خود را هر دو می تواند اعتماد به نفس نوجوان پیش بینی, متفاوت برای پسران و دختران.

روش: 503 دانش آموز (54 درصد دختران، متوسط سن 13 سال) در سال های اول و دوم متوسطه در بلژیک استخدام شدند و دو بار، یک سال از هم جدا ارزیابی شدند. نسخه فرانسوی مقیاس روزنبرگ (1965) (Vallières et al., 1990) اعتماد به نفس (10 مورد، α =.81) را ارزیابی کرد. روش نامزدی همکار با استفاده از سوالات "چه کسی را دوست دارید بیشتر؟" و "چه کسی را دوست دارید حداقل؟" ارزیابی پذیرش همسالان دانش آموزان در میان فارغ التحصیلان خود (تعداد "مانند اکثر" نامزدی منهای تعداد "مانند حداقل" نامزدی). نامزدهای متقابل "مانند اکثر" با استفاده از UCINET 6 (حداقل تابع شناسایی شدند؛ بورگاتی و همکاران، 2014) و به عنوان یک واکسی برای شناسایی دوستان شرکت کنندگان مورد استفاده قرار گرفت. پذیرش خود دوستان به عنوان متوسط نمره پذیرش دوستان شرکت کنندگان محاسبه شد.

يافته ها: پذيرش همسالان بر تغييرات اعتماد به نفس پسران اثر مثبتی داشت (β = 14/0، p =.08)، اما اثر منفی برای دختران (β = -.21، p <.001). با این حال، پذیرش همسالان دوستان نوجوانان تغییرات اعتماد به نفس را برای پسران مثبت پیش بینی کرد (β = .23، p = .04)، اما هیچ تاثیری بر اعتماد به نفس دختران نداشت (β = .017، p = ns).

نتیجه گیری: این یافته ها تفاوت های جنسیتی را در مورد تاثیر پذیرش بر اعتماد به نفس برجسته می کند که احتمالاً فقدان یافته های قابل توجهی را در مطالعات گذشته به خود می دهد. تفاوت های جنسیتی باید برای تلاش های پیشگیری با هدف افزایش اعتماد به نفس نوجوانان در نظر گرفته شود. ترویج دوستی پسران با همسالان پذیرفته شده راه امیدوار کننده ای برای افزایش اعتماد به نفس خود است. تحقیقات بیشتری برای شناسایی انواع تجربیات همسالان مورد نیاز است که می تواند اعتماد به نفس دختران را افزایش دهد.

این مقاله به نشست سالانه انجمن تحقیقات پیشگیری سال 2017  ارائه شده است.