نتایج پس از اجرای دستور خروج الکل بنزودیازپین در سیستم یکپارچه مراقبت های بهداشتی
آبستره
سندرم خروج از الکل اهمیت (AWS) یک تشخیص بستری شایع است که در درجه اول با بنزودیازپین ها مدیریت می شود. نگرانی ها در مورد اثرات نامطلوب مرتبط با بنزودیازپین ها علاقه به استفاده از درمان های کم کننده بنزودیازپین را افزایش داده است.
هدف از ارزیابی تغییرات در نتایج پس از اجرای یک مجموعه سفارش بستری AWS که شامل درمان های کمکی (به عنوان سابق، گاباپانتین، والپرویک اسید، کلونیدین، و دکسمدتومیدین) بود.
طراحی، تنظیم و شرکت کنندگان این مطالعه بهبود کیفیت تفاوت در تفاوت در میان 22 899 بستری بزرگسالان AWS از اکتبر 1، 2014، تا 30 سپتامبر 2019، در قیصر دائمی شمال کالیفرنیا یکپارچه سیستم ارائه مراقبت های بهداشتی انجام شد. داده ها از سپتامبر 2020 تا نوامبر 2021 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
اجرای قرار گرفتن در معرض سفارش AWS بنزودیازپین که در اول اکتبر 2018 تعیین شده است.
نتایج و اقدامات اصلی نسبت نرخ تعدیل شده برای استفاده از دارو، مرگ و میر بستری، طول مدت اقامت، پذیرش بخش مراقبت های ویژه، و بستری غیر انتخابی در عرض 30 روز در مقایسه با دوره های پس از مکمل و قبل از تکمیل در بیمارستان ها با و بدون استفاده از سفارش تعیین شده محاسبه شد.
نتايج از ميان 904540 بستری در سيستم یکپارچه ارائه خدمات بهداشتی در طول دوره مطالعه، AWS در 22 899 بستری (2.5٪) حضور داشت، رخ می دهد در میان 16 323 بیمار منحصر به فرد (متوسط [SD] سن، 57.1 [14.8] سال؛ 15 764 [68.8٪] مردان). از این تعداد، 12 نفر 889 نفر (3/56 درصد) از دستوری که برای خروج الکل تعیین شده بود، استفاده کردند. در میان بستری شدن در بیمارستان با استفاده از سفارش، هر گونه استفاده از بنزودیازپین پس از اجرا از 6431 بستری (78.1٪) به 2823 بستری (60.7٪) (P <.001) کاهش یافته است، با کاهش همراه در متوسط (SD) مقدار کل لورازپام قبل از در مقابل پس از پیاده سازی (19.7 [38.3] میلی گرم در مقابل 6.0 [9.1] میلی گرم; P <.001). همچنین تغییرات قابل توجهی از قبل تا بعد از اجرا در استفاده از داروهای کمکی، از جمله گاباپنتین (2413 بستری [29.3٪] در مقابل 2814 بستری [60.5٪] وجود دارد؛ <.001)، کلونیدین (1476 بستری [17.9٪] در مقابل 2208 بستری [47.5٪] ؛ P <.001)، تیامین (6298 بستری [76.5٪] در مقابل 4047 بستری [87.0٪]؛ P <.001)، والپرویک اسید (109 بستری [1.3٪] در مقابل 256 بستری [5.5٪]؛ P <.001)، و فنوباربیتال (412 بستری [5.0٪] در مقابل 292 بستری [6.3٪] ؛ P = .003). در مقایسه با بستری شدن در بیمارستان بدون استفاده از سفارش، استفاده از مجموعه سفارشات کاهش دهنده بنزودیازپین با کاهش استفاده از بخش مراقبت های ویژه همراه بود (نسبت نرخ تنظیم شده [ARR]، 0.71; 95٪ CI, 0.56-0.89; P = .003) و طول اقامت بیمارستان (ARR, 0.71; 95٪ CI, 0.58-0.86; P <.001).
نتیجه گیری و ارتباط این مطالعه نشان داد که اجرای یک مجموعه سفارش AWS با کاهش استفاده از بنزودیازپین ها و روند مطلوب در نتایج همراه است. این یافته ها نشان می دهد که تحقیقات آینده نگر بیشتری برای شناسایی موثرترین رژیم های درمانی برای بیماران بستری در بیمارستان با خروج الکل مورد نیاز است.